Πολύς λόγος, πολλή κουβέντα στα πολιτικολογούντα κοινωνικά δίκτυα για τις εκλογές στο ΣΥΡΙΖΑ.

Η αποθέωση των εντύπων που στηρίζουν την Αξιωματική Αντιπολίτευση, έως την πλήρη απαξίωση των αντιπάλων.

Παράξενες οι εκλογές με ένα υποψήφιο, αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά.

Ήταν ο ΓΑΠ αυτός το 2004 που θέλησε να πάρει νομιμοποίηση για το δαχτυλίδι που του παρέδωσε ο Κώστας Σημίτης.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε ανάγκη καμία νομιμοποίηση. Βλέποντας όμως τη μαζικές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ, τόσο για την ανάδειξη αρχηγού, όσο και για το όνομα, έπρεπε να απαντήσει με κάτι αντίστοιχο.

Ούτως ή άλλως για ένα κόμμα με 2 εκατομμύρια ψηφοφόρους ήταν κάπως παράξενο να έχει μέλη μόλις 30Κ.

Τα τριάντα χιλιάδες μέλη παραπέμπουν σε ένα κόμμα με μονοψήφιο ποσοστό- ο μεγαλύτερος εφιάλτης του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι να μην ξαναπάρει την εξουσία, αλλά να επιστρέψει στην αφάνεια της ελάσσονος αντιπολίτευσης και στις ψήφους συμπαθείας.

Άρα, ο Τσίπρας κατάφερε δύο πράγματα. Να είναι περίπου ισόβιος αρχηγός στο κόμμα, έχοντας υπερκεράσει εν τη γενέσει τους κάθε απόπειρα αμφισβήτησης του και παράλληλα να αυξήσει τα μέλη στο κόμμα του. Αν είναι πολλά ή λίγα τα 170Κ μέλη δεν το ξέρουμε, ας βγουν όσοι κατέχουν το θερμόμετρο της κοινής γνώμης να πουν.

Μα είναι ήδη 15 χρόνια στη θέση του Προέδρου είναι ο αντίλογος. Η Αλέκα ήταν 22 συναπτά έτη επικεφαλής του ΚΚΕ, δεν είδα να σας ενοχλεί.

Άρα ενοχλεί η κυβερνησιμότητα που προσπαθεί να επιδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας με το κόμμα μπετόν αρμέ δεν παύει να είναι ρεαλιστής. Βγαίνει δεύτερο κόμμα κι αν συμπράξει η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, τους περιμένει στη γωνία το 20026-2027 για να κάνει το come back αν το ευνοήσουν και οι οικονομικές κυρίως συνθήκες.

Με λίγα λόγια ο Αλέξης έχει βάλει πλώρη για το 2030.

Με ένα 20% περίπου δεδομένο και ένα επιπλέον 30% που τον ακούει, καθώς τον ψήφισε στο παρελθόν ή αισθάνεται μία σοσιαλιστική εγγύτητα, δεν έχει λόγο να είναι στενοχωρημένος.

Το 2027  θα είναι μόλις 53 ετών, ηλικία που άλλοι διεκδικούν για πρώτη φορά την εξουσία.

Ποντάρει και σε ακόμη ένα πράγμα ο Αλέξης: να τον υποτιμήσουν. Το έχουν ξανακάνει στο παρελθόν και μόνο σε κακό δεν του βγήκε.

Τώρα δίνει διμέτωπο αγώνα, με ΝΔ αλλά κυρίως με το ΠΑΣΟΚ που του τρώει ψήφους και θέλει να του επιστραφούν και οι υπόλοιποι. Αν αναλογιστούμε πως το ΠΑΣΟΚ δείχνει στάσιμο περί το 13% μάλλον σταμάτησε η διαρροή.

Εντάξει, είπε και την ατάκα περί “συλλογικής ηγεσίας”, για να χρυσώσει το χάπι στους συντρόφους, κανείς άλλος δεν το κατάλαβε, δεν έγινε θέμα.

Ας μην παραμυθιαζόμαστε με τα καλαμπούρια. Ο τύπος το έχει, στον υπέρτατο βαθμό, γι΄αυτό και ηγείται 15 χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ.

Τώρα αν θα ξαναγίνει Πρωθυπουργός είναι άλλο θέμα, αλλά όσο είσαι στο παιχνίδι περιμένεις να γυρίσει ο τροχός, εξαντλείς τις πιθανότητες σου. Κι αυτό ο Αλέξης Τσίπρας το κάνει με μαεστρία.