Δεν κομίζουμε γλαύκας εις Αθήνας, το περιστατικό έχει καταγραφεί από τους αθλητικούς συντάκτες της εποχής και είναι αληθές.

Και δεν ήταν στιγμιαία η τοποθέτηση του, ή ιδιωτική, ή σε φάση να πούμε και καμιά λαλακία να περάσει η ώρα, το έλεγε και με θεσμική ιδιότητα, ως  Υφυπουργός Αθλητισμού , παρουσία του Μισέλ Πλατινί, όταν ο Γάλλος μέγας μπαλαδόρος των ΄80ς, ήταν πρόεδρος της UEFA.

Ο αστικός μύθος θέλει τον Ιωαννίδη να εκστομίζει το φοβερό, όταν η κουβέντα ήλθε στο Euro 2004 και στον αναπάντεχο ελληνικό θρίαμβο:

“Ποιο μωρέ, στημένο ήταν, για τους μπουκ και τους Ολυμπιακούς Αγώνες”.

Ο Πλατινί νόμιζε πως έγινε λάθος στη μετάφραση και ζήτησε να το ακούσει ξανά στο πηγαδάκι που είχε στηθεί. Τα πήρε στο γαλατικό κρανίο του:

“Τότε ήμουν στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Γαλλίας. Μου λες κατάμουτρα πως εγώ κανόνισα να χάσει ο Ζιντάν και ο Ανρί για να πάρει το Euro η Ελλάδα;”, είπε ο Μισέλ έτοιμος να πάθει ένα πρόωρο για την τότε ηλικία του εγκεφαλικό.

Και πες για τους μπουκ είναι κατανοητή η φάση, λογικά κονόμησαν, αν και από ένα σημείο και μετά όλοι κατάλαβαν πως την στιβαρή Ελλάδα του Ρεχάγκελ πρέπει να φτύσει αίμα κάποιος για να τη νικήσει.

Αυτό με τους Ολυμπιακούς ήθελε λίγη δουλίτσα ως επιχείρημα. Να πάρει η Ελλάδα το Euro για να διαφημιστούν οι Ολυμπιακοί, που γίνονται κάθε 4 χρόνια με όλα τα παγκόσμια φώτα δημοσιότητας πάνω τους, ποιος ο λόγος για ένα επιπλέον boost σε μια άσχετη διοργάνωση;

Λογικά αυτό που κανείς δεν είπε στο Γιάννη Ιωαννίδη, είναι αυτό που κατά βάθος σκεφτόταν: ματιάσαμε τους Γάλλους, γκαντεμιάσαμε τους Τσέχους μιας και τραυματίστηκε ο Νέτβεντ, ψαρώσαμε τους Πορτογάλους από την πρεμιέρα.

Δούλεψαν όλα τα γούρια και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί να βγάλει το σακάκι ο Ρεχάγκελ.

Σε όλο το τουρνουά με ένα μπλουζάκι ήταν. Ήταν το ίδιο και το έπλενε ή είχε πολλά και τα άλλαζε;

Γιατί δεν φορούσε σακάκι να το δώσει στον διαιτητή, άντε στον τέταρτο, όταν στράβωνε το ματς;

Μήπως ήταν πλεκτάνη στημένη πέραν του Ατλαντικού να πάρει το Euro η πιο κοντινή σε Πολιτεία των ΗΠΑ ευρωπαϊκή χώρα, ανήμερα της 4th of July;

Μήπως υπήρξε θεία παρέμβαση;

Είναι τυχαίο πως χάσαμε μόνο από τους ομόδοξους Ρώσους με 2-1 και παραλίγο να αποκλειστούμε από τα νοκ άουτ αν παστελώνανε ακόμη ένα στις καθυστερήσεις;

Ερώτημα-τροφή για κάθε καλό κι αγαθό συνωμοσιολόγο.