Όταν είσαι τρίτος πρέπει να βρεις τρόπους να κινήσεις το ενδιαφέρον.

Οπότε ορθά και πονηρά σκεπτόμενος ο Ανδρουλάκης και για να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων τους είπε τι Παπάγος, τι Πλαστήρας, όχι σε Μητσοτάκη, όχι σε Τσίπρα, εμείς έχουμε το 10 το καλό, τον Πρωθυπουργό που όλοι ονειρευόσασταν.

Ας πούμε λοιπόν και για την οικονομία της συζήτησης πως ο κλήρος πέφτει στον Ανδρουλάκη να διαλέξει Πρωθυπουργό. Να είναι σε θέση να τους πει εγώ θα βάλω τους όρους μου. Λίγο χλωμό βέβαια, αλλά έχει αξία να πάμε το σενάριο ως το τέλος.

Για να πάρει σάρκα και οστά το όνειρο του Νίκου, δε θα πρέπει να σχηματίζεται Κυβέρνηση ούτε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ούτε ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Γιατί και στις δύο περιπτώσεις το ΠΑΣΟΚ θα βάλει την προκοπή του τόπου προτεραιότητα και θα πάει και με Τσίπρα κα με Μητσοτάκη και θα πει κι ένα τραγούδι κατά προτίμηση όχι το “θα τον μεθύσουμε τον ήλιο”, γιατί ο γιατρός του έκοψε το ποτό.

Λέμε λοιπόν πως θέλει και τους τρεις η συγκυβέρνηση, ενώ οι μικροί παραμένουν αδιάλλακτοι και αντισυστημικοί, φάση δεν υπάρχει εξουσία που να κόβεται στα 3.

Παραχωρούν λοιπόν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα τον Πρωθυπουργό στον Ανδρουλάκη, έχοντας μοιράσει τα Υπουργεία με τον αλγόριθμο 9-8-4, ελευθερία στα ερτζιανά,

Ο Ανδρουλάκης θα ευχαριστήσει τον Ευάγγελο Βενιζέλο για τη διαχρονική προσφορά του στον τόπο, θα πλέξει το εγκώμιο του Ανδρέα Λοβέρδου ως μαχητή της παράταξης, θα εξάρει το πνεύμα του Χάρη Καστανίδη και θα δώσει το δαχτυλίδι στον Γιάννη Στουρνάρα σε μια σεμνή τελετή μέσα στην Τράπεζα της Ελλάδας.

Αν έχει μία πιθανότητα να γίνει πράξη το όραμα του Νίκου Ανδρουλάκη, αυτή βρίσκεται στον πρόσωπο του Διοικητή, πρώην ΥΠΟΙΚ, καθώς η ΝΔ θα τον δεχθεί ασμένως, ο ΣΥΡΙΖΑ με λίγα ζόρια, αλλά αν είναι δεύτερος δεν θα θέσει βέτο, ίσως έχει και εσωκομματικές αμφισβητήσεις του αρχηγού, γιατί οι άνθρωποι είναι αχάριστοι στο βάθος,

Είναι ένα πρόσωπο που χαίρει εκτιμήσεως και εις τα υπερεθνικά όργανα και είναι βέβαιο πως θα φροντίσει για τη μακροημέρευση της τρικομματικής Κυβερνήσεως, για μια θητεία ιστορική που οι αριθμοί θα ευημερούν, οι άνθρωποι μπορεί όχι, αλλά τι είναι 105 χρόνια θυσιών αν το κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ μειωθεί κατά 1,14%;