Τι κι αν το είχαν προβλέψει οι μετεωρολόγοι, τι κι αν όλοι ήξεραν πως ο συνδυασμός καύσωνα και μποφόρ θα έφερνε πυρκαγιές.

Θεατές στο ίδιο έργο για ακόμη μια φορά. Η πολυετής επιχείρηση “έξω τα πεύκα από την Αττική” συνεχίζεται με αμείωτη ένταση.

Η “κανονικότητα” των πυρκαγιών είναι γεγονός. Οι άνθρωποι που έχασαν σπίτια και περιουσίες ζουν μια τραγωδία, για τους υπόλοιπους οι θερινές φωτιές είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό, εποχικά, σαν τα μπάνια, τα παγωτά, τα πλοία της γραμμής.

Όλοι οι γραφικοί, σαν την καλντέρα στη Σαντορίνη, γράψανε τη λαλακία τους στους λογαριασμούς τους. Να αλλάξουν όλα για να μην αλλάξει τίποτα.

Είναι γνωστό πως ένα ποσοστό των πυρκαγιών οφείλεται σε αμέλεια, στην ανθρώπινη δραστηριότητα, η οποία αν δεν τιμωρηθεί με απόλυτο τρόπο, χαΐρι δεν βλέπουμε.

Καις χόρτα εκτός περιόδου; Πρόστιμο.

Χρησιμοποιείς μηχανήματα που μπορούν να προκαλέσουν σπινθήρες; Πρόστιμο.

Και βέβαια υπάρχουν και οι εμπρησμοί. Και είναι παράλογο και παράξενο στην εποχή της τεχνολογίας να μην υπάρχουν κάμερες στα δάση. Είναι τόσα λίγα πια στην Αττική που ίσως μπορεί να μπει στο κάθε δέντρο και μία.

Πάντως αστυνόμευση μόνο με τους παραδοσιακούς τρόπους, περιπολίες με οχήματα κτλ έχουμε καταλάβει πως δε γίνεται.

Και βέβαια μεγάλη έμφαση στην πρόληψη.

Απλά πράγματα που όμως δε γίνονται. Ξερά χόρτα παντού, υλικό εύφλεκτο μέσα στα δάση. Κανείς δεν καθαρίζει, κανείς δεν κόβει χόρτα, κανείς δεν οργώνει χωράφια.

Το αποτέλεσμα θα είναι κάθε καλοκαίρι καταστροφικό. Μέχρι να μη μείνει πρασινάδα στην Αττική. Μόνο στα μπαλκόνια. Τότε και μόνο θα ησυχάσουμε από τις δασικές πυρκαγιές. Θα έχουμε μόνο αστικές.

Οι εικόνες απόγνωσης, χάους, με μπετονιέρες εκεί που πρέπει να βρίσκονταν πυροσβεστικά, με ανθρώπους να αρνούνται να εκκενώσουν αν και κινδυνεύουν, μόνο θλίψη προκαλούν. Τεράστια…