Η Εθνική Ελλάδος αρχίζει να αρέσει. Δεν είναι το 0-2 κόντρα στην Ιρλανδία. Είναι η μπάλα που έπαιξε.

Στο πρώτο γκολ ο Τσιμίκας βρίσκει εκεί που πρέπει τον Γιακουμάκη και 0-1.

Το 0-2 στο transition ήταν ένα γκολ όνειρο. ΣΚέτο ποίημα. Κλέβουμε τη μπάλα και ο Μάνταλος βρίσκει στο πλάι τον Γιακουμάκη. Αυτός σεντράρει και βρίσκει στο δεύτερο δοκάρι τον Πέλκα, ο οποίος δε σκέφτεται καν να τελειώσει τη φάση, αλλά ψάχνει τον Μασούρα που είχε κινηθεί σε θέση φορ. 0-2 και φιλιά στο ιρλανδικό ουίσκυ.

Μιλάμε παίξαμε μπάλα, όχι λαλακίες. Με τη μία. Γρήγορο, σύγχρονο, ποδόσφαιρο. Ο Πογιέτ άρχισε να αντιλαμβάνεται την ψυχολογία των Ελλήνων αθλητών και βάζει τις σωστές προσθήκες στην ομάδα που έφτιαξε ο Φαν ΄ν΄Σχιπ με το περίφημο παιδομάζωμα.

Ρέτσος πλάι στο Μυαροπάνο, Ιωαννίδης αλλαγή στο φορ, Ρότα δεξιά και οι λοιποί γνωστοί και μη εξαιρετέτοι.

Τώρα έρχονται οι ιπτάμενοι Ολλανδοί …στα (sic) Νέα Φιλαδέλφεια.

Θα χάνουν 2-0 από τη Δεκελείας.

Θα τους πάρουμε αμπάριζα, θα τους πάρουμε το σκαλπ, θα, θα.

Η Εθνική μας κάνει να ονειρευόμαστε: πέναλτι και κόκκινη υπέρ της Ελλάδος στο 5΄, αν γίνει το 1-0 θα κλάψουν Ολλανδές μανούλες.

Σέντρα Τσιμίκα στο 11΄απόρκουση της άμυνας, βολ πλανέ Μπακασέτα 2-0.

Το 3-0 γίνεται στο 60΄με πλασέ Μάνταλου και το 4-0 το κάνει ο Μάσούρας στο 92΄ αφού έχει περάσει όλη την ολλανδική άμυνα!

4 και φύγαμε για Euro. Θα είμαστε κι εμείς αδιάφοροι στο ματς με τη Γαλλία, τι, είναι πιο μάγκας ο Εμπαπές;

Υπάρχει η διάχυτη αισιοδοξία πως τελικά είτε μέσω του ομίλου ή (το πιο πιθανό) μέσω Nations League θα είμαστε το καλοκαίρι στη Γερμανία.

Κάτι που ενδιαφέρει άπαντες, μιας και θα εκτοξεύσουν την ποδοσφαιρική χρηματιστηριακή τους αξία..

Και ναι, προλαβαίνουμε τις ενστάσεις σας, είναι προτιμότερο να ασχολείται κανείς με το τόπι, παρά με το αιματοκύλισμα στη Μέση Ανατολή.