Έτοιμοι για διαμαρτυρία στους κεντρικούς δρόμους της Πρωτεύουσας είναι οι αγρότες. Είναι λοιπόν πολύ καλή ιδέα να ανοίξει ο Όλγας για να παρκάρουν τα τρακτέρ.

Μπορούν να οργώσουν και τον Εθνικό Κήπο, θέλει λίγο αυστηρό κόψιμο το χορτάρι, ίσως να ανέβουν και στο λόφο του Στρέφη να φυτέψουν μελιτζάνες.

Παίζει να δοθεί και μια συναυλία στο Λυκαβηττό, να ατενίσουν και τη θέα στους κήπους με τα τσιμέντα.

Από την Πανεπιστημίου θα περάσουν οπωσδήποτε. Αν χαθούν επειδή τη λένε Ελευθερίου Βενιζέλου, να τη σημάνουμε ως “αλλαγής Δημάρχου”. Το άσκοπης το αφήνουμε στην κρίση του καθενός.

Από Σταδίου δεν πάνε ξέρουν πως είναι ρέμα για τη βροχή και θα την αποφύγουν.

Το ένα μέτωπο των αγροτών είναι ορθάνοιχτο, με τους παραγωγούς να συνεχίζουν τον αγώνα τους, θεωρώντας τα μέτρα ασπιρίνες.

Αν είναι βγει ένα Agro-pass ίσως όλα να ήταν διαφορετικά. Δεν θα ήταν παραπάνω τα λεφτά, αλλά θα είχαν πλασαριστεί καλύτερα οι μικροπαροχές.

Το άλλο μέτωπο των ΑΕΙ δείχνει να ξεθυμαίνει, αλλά μάλλον είναι πρόσκαιρη η ύφεση, προκειμένου να μη χαθεί το εξάμηνο, να περισωθεί όποιο μάθημα γίνεται.

Όταν θα πάρει το δρόμο του για τη Βουλή, τότε θα συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις, που αφού λέγεται πως πάνε και τα Δημόσια ΑΕΙ για δίδακτρα καταλαβαίνει κανείς το χαμούλη που θα γίνει.

Κι ενώ υπάρχουν αυτά τα δύο σοβαρότατα μέτωπα, οι διαφωνίες για το γάμο ατόμων του ιδιόυ φύλου εξακολουθούν να ιντριγκάρουν, αν και όχι τόσο πια.

Σειρά έχουν οι υποψήφιοι για την Ευρωβουλή, που ξεχύνονται σαν τρακτέρ στον κάμπο να μαζέψουν ψήφους.

Όσο δεν κλειδώνουν τα ψηφοδέλτια τόσο υπάρχουν τα τρυφερά, τα γλυκά, συντροφικά μαχαιρώματα, χωρίς τα οποία η πολιτική είναι πιο άνοστη και από πάπια πορτοκάλι με πουρέ φινόκιο.

Κατά τα λοιπά ισχύουν οι λαϊκές παροιμίες: ο Φλεβάρης και αν φλεβίσει, τρακτέρ θα μυρίσει!