Αν σε κάτι όλοι συμφωνούν είναι πως τα τελικά ποσοστά των κομμάτων στις Ευρωεκλογές θα το κρίνουν τρεις κυρίως παράγοντες: η αποχή, η ακρίβεια και οι αναποφάσιστοι.

Ευρωεκλογές 3Α δηλαδή.

Η αποχή θα είναι τεράστια, αυτό είναι δεδομένο. Το θέμα είναι αν θα φτάσει σε ιστορικά υψηλά μεγέθη, ή θα κυμανθεί στα συνήθη επίπεδα για ευρωεκλογές. Το 2019 ήταν περί το 42%, αν και τότε αποτελούσε πρόβα τζενεράλε για τις εθνικές που θα ακολουθούσαν. Το ρόλο του θα παίξει και ο καιρός, αν έχει ζέστη η παραλία θα έλξει τους ψηφοφόρους με τρόπο που η κάλπη δεν μπορεί, καθώς και το γεγονός πως οι μαθητές θα δίνουν γραπτές εξετάσεις, οπότε οι εκδρομές θα είναι λίγες. Αν περιοριστούν τα μπάνια, παίζει να πάνε να ψηφίσουν κάποιες και κάποιοι, πριν ή μετά τον καφέ.

Για την ακρίβεια τα είπαμε, τώρα κάτι πάνε να κάνουν πέρα από επιστολές με επιμήκυνση του χρόνου του μειωμένου ΦΠΑ, ίσως και κάποιο άλλο μέτρο-έκπληξη πριν από τις ευρωκάλπες. Το καλό είναι πως έχουν συνειδητοποιήσει στην Κυβέρνηση το μέγεθος και το βάθος του προβλήματος. Το κακό είναι πως έχασαν χρόνο με τα εκπτωτικά καλάθια και τα συναφή.

Πάμε στο πιο δύσκολο προς ανάλυση στοιχείο, τους αναποφάσιστους. Δεν θα διαμορφώσουν το αποτέλεσμα ούτε τους συσχετισμούς, μπορούν όμως να αλλάξουν άρδην τις εντυπώσεις. Αλλιώς με νταμπλ σκορ η διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, αλλιώς 10-12 ποσοστιαίες μονάδες. Σημαντικό για τα δύο πρώτα κόμματα είναι και ο αριθμός των ψηφοφόρων που θα προσελκύσουν: το 2019 τη ΝΔ ψήφισαν περίπου 1,9 εκατομμύρια πολίτες και το ΣΥΡΙΖΑ 1,35 εκατομμύρια πολίτες, Και οι δύο θα είναι ευτυχισμένοι, αν επαναληφθούν αυτά τα νούμερα,

Αλλιώς να περάσει οριακά το ΠΑΟΣΚ ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλιώς να είναι μπροστά με 4-5 μονάδες.

Παίζει η ψήφος των αναποφάσιστων να κατευθυνθεί πλειοψηφικά προς τα μικρότερα κόμματα για να εκπροσωπηθούν για να πιάσουν το κατώφλι του 3%. Η Νέα Αριστερά περισσότερο και οι Δημοκράτες λιγότερο, έχουν μια δυναμική, που όμως απομένει να φανεί αν είναι τόσο σημαντική.

Μάχη γίνεται και για την 4η θέση, που ενώ αρχικά φαινόταν βέβαιος ο Βελόπουλος, το ΚΚΕ κάνει ντεμαράζ και μπορεί να τον προσπεράσει τελικά.

Η Νίκη συμπιέζεται ποικιλοτρόπως και κυρίως εντός έδρας από την Κυβέρνηση, μάλλον όμως θα καταφέρει να μπει, όπως και η Πλεύση Ελευθερίας.

Όλα αυτά βέβαια είναι εκτιμήσεις και θα δούμε κατά πόσο θα φανούν αυτά που κυριαρχούν στην επικαιρότητα: άνοδος των κομμάτων της ακροδεξιάς, με ολοκληρωτικές απόψεις, που τραβάνε κυρίως μέσα από τις τάξεις των νεόπτωχων, όσων δεν έχουν συνέλθει από τη υπερδεκαετή κρίση.

Θα κριθούν πολλά και πολλοί σε αυτές τις εκλογές. Αναλόγως των αποτελεσμάτων θα δρομολογηθούν εξελίξεις ή θα δοθούν κι άλλες ευκαιρίες σε αρχηγούς. Πρώτος στη λίστα της κριτικής σε περίπτωση μη καλού αποτελέσματος είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης. Δεν είναι λίγοι όσοι ορκίζονται πως στο ΠΑΣΟΚ θα υπάρξουν άμεσες εξελίξεις.

Αυτά βλέπει ο Κασσελάκης και προσφέρεται να υιοθετήσει τα πολιτικά ορφανά του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος παρά τα αυτογκόλ, δείχνει να συσπειρώνει ένα απολιτίκ κοινό, καθώς και πολλούς οργίλους ψηφοφόρους. Τα συγκοινωνούντα δοχεία των ψηφοφόρων που αυτοχαρακτηρίζονται κεντροαριστεροί, θα κρίνουν πολλά στις εκλογές, αλλά όχι μόνο.

Κατά τα λοιπά θα είναι μια γιορτή της (ευρω)δημοκρατίας…