Πολύς ντόρος για το (σχεδόν) τίποτα. Για τις επιδόσεις δεξιότερα της ΝΔ μιλάμε ασφαλώς.

Μόλις 54.000 χιλιάδες ψήφους κέρδισε η υπερδεξιά, η δεξιά πέραν της ΝΔ (τον όρο ακροδεξιά τον κρατάμε για τα ναζιστικά μορφώματα).

Θα μπορούσε να ερμηνευθεί μόνο και μόνο από την υποψηφιότητα του Φράγκου Εμμανουήλ (Φραγκούλη) με τη Λύση. Ο από το 2019 Ευρωβουλευτής της Λύσης δε διευκρίνισε πως δεν είναι ο πρώην αρχηγός του Στρατού που τυγχάνει ευρείας αποδοχής, εκτίμησης και δημοσιότητας. Ξεπέρασε για πλάκα τους 100Κ σταυρούς με το δεύτερο να έχει τους μισούς. Τι συνέβη; Ο ς Φράγκος (Εμμανουήλ) έβαλε σε παρένθεση το Φραγκούλης (συνηθισμένο αμέσως μετά το Γιωργάκης) και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Προέβη σε δήλωση ο πρώην Αρχηγός και Υπηρεσιακός Υπουργός Αμύνης πως ποτέ δεν ήταν υποψήφιος και να μη του στέλνουν συγχαρητήρια! Αλλά (ακόμη ένα) κόλποι γκρόσο του Βελό έχει συντελεστεί.

Κατά τα λοιπά, με κάποιο τρόπο η ΝΔ θέλησε να διατηρήσει το βασικό κορμό των Ευρωβουλευτών της, κάνοντας ιδανικά μόνο μια προσθήκη. Οι εκλογές έχουν σταυροδοσία, δεν είναι με λίστα. Τα πρόσωπα παίζουν κυρίαρχο ρόλο.

Παρά ταύτα επανέρχεται η κουβέντα για το γάμο των ομοφύλων και πόσο κόστισε στην Κυβέρνηση στις εκλογές. Ξεχνάνε πολλοί πως δεν πείραξε τόσο η ρύθμιση αυτή καθαυτή, αλλά το γεγονός πως για 5-6 μήνες δεν υπήρχε άλλο θέμα δημόσιας συζήτησης. Την ακρίβεια την ξορκίζαμε με φωτογραφήσεις σε σούπερ μάρκετ, για την ασφάλεια βάλαμε τον Χρυσοχοΐδη, που θα τα λύσει όλα ως δια μαγείας, για την Υγεία σκεφτήκαμε τα απογευματινά χειρουργεία.

Τα ιδιωτικά ΑΕΙ γιατί δεν μπαίνουν στην εξίσωση;

Βιομήχανοι που στηρίζουν συγκεκριμένους σχηματισμούς με όλες τις δυνάμεις τους και με κάθε τρόπο;

Η αποχή έφερε μικρούς σχηματισμούς στην επιφάνεια που σε μια κανονική συμμετοχή θα είχαν πέσει στην αφάνεια.

Βεβαίως οι κυβερνητικοί θρύλοι, οι legends Υπουργοί πορσπαθούσαν να χρυσώσουν το χάπι στις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις.

Υπάρχει μια τεράστια παρεξήγηση όσον αφορά το 41%. Ήταν η αντίδραση του εκλογικού σώματος στην προοπτική να επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Δεν ήταν λευκή επιταγή, διότι δεν προήλθε από ανθρώπους που θα παραβλέψουν αστοχίες, καθυστερήσεις και μη ορθολογισμό στις κυβερνητικές προτεραιότητες.

Ο “μεγάλος” όμως τα έχει πάρει στο κρανίο (μου λένε) και ετοιμάζει αναδόμηση που θα τρίβουμε τα μάτια μας.

Έχει κατέβει το τεφτέρι και οι μετεξεταστέοι θα αποχωριστούν την καρέκλα τους. Και προφανώς φοβούνται όλοι ανεξαιρέτως.

Το ζήτημα είναι όμως ποιοι μεγαλοπαράγοντες φοβούνται τον ανασχηματισμό και γιατί.

Χαλάνε deal, χαλάνε ισορροπίες ή είναι κάτι πιο βαθύ που μας λερώνει- ενώνει;

Ούτως ή άλλως πάντα οι μεγαλοπαράγοντες θέλουν να “προάγουν” κάθε Κυβέρνηση. Είναι οι γνωστοί “προαγωγοί”, που κάποια ψυχή πριν καμιά εικοσαριά χρόνια τους είπε νταβατζήδες.