Μια χαρά ως διαδικασία και ως πρακτική τα πήγαν οι 6 μονομάχοι του ΠΑΣΟΚ. Άλλαξε το φορμάτ και προσέλκυσε κόσμο το debate.

Και οι δημοσιογράφοι βοήθησαν πάρα πολύ (κάποιοι λένε πως οι πραγματικοί νικητές ήταν αυτοί) κάνοντας ερωτήσεις και όχι τοποθετήσεις, τις οποίες ακολουθούσαν θλιβεροί μονόλογοι και επιχειρήματα που είχαν δουλευτεί στην προπόνηση.

Το ΠΑΣΟΚ που είναι εδώ, καινοτομεί και ψάχνει να βρει τον/την αρχηγό που θα το ξαναφέρει σε τροχιά κυβερνησιμότητας.

Το κομβικό ζήτημα είναι ο επαναπατρισμός τόσο της μεγάλης μάζας πρώην ψηφοφόρων του που πήγε στο ΣΥΡΙΖΑ στις αρχές των Μνημονίων,, όσο και το κρίσιμο ποσοστό που συμπορεύεται από το 2016 και μετά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνηση της ΝΔ.

Το ερώτημα είναι αν θα αλλάξει ηγεσία το ΠΑΣΟΚ. Ο Νίκος Ανδρουλάκης φαίνεται να ελέγχει τον κομματικό μηχανισμό, οι ελπίδες του Δούκα είναι υπαρκτές αν και αυξομειώνονται, η Άννα Διαμαντοπούλου έχει την εμπειρία και το παλαιό ΠΑΣΟΚ μαζί της, ο Παύλος Γερουλάνος είναι σώφρων και ιδιαιτέρως συμπαθής σε ένα ευρύτερο κοινό από το κστενά ομματικό.

Ουσιαστικά από αυτούς τους 4 θα προκύψει το δίδυμο της δεύτερης Κυριακής, καθώς ο κος Κατρίνης και η κα Γιαννακοπούλου είναι απίθανο να βρεθούν εκεί: πολλοί τους συμπαθούν λίγοι θα τους ψηφίσουν, όπως τουλάχιστον δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.

Ο Δούκας θέλει τον Ανδρουλάκη στο β΄ γύρο, ο Ανδρουλάκης τη Διαμαντοπούλου, η Διαμαντοπούλου όλους εκτός από το Δούκα, ο Γερουλάνος όποιον να ΄ναι φτάνει να περάσει στον τελικό.

Και όλοι μέσα σε ένα πνεύμα ομόνοιας και συντροφικής αγάπης, αν εξαιρέσει κανείς κάποιες προσωπικές επιθέσεις που όντως υπήρξαν.

Τα πάντα όμως στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ θα κριθούν από τη συμμετοχή. Όσο μεγαλύτερη τόσο απρόβλεπτο το αποτέλεσμα, τόσο μεγαλύτερη και η προοπτική εξουσίας.

Το κενό στην Αντιπολίτευση είναι χαώδες, τεράστιο και με όσα λυρικά συμβαίνουν στο ΣΥΡΙΖΑ το κενό μπορεί να καλυφθεί με το ΠΑΣΟΚ.

Αναγκαία και ικανή συνθήκη η σύνδεση του με τα λαϊκά στρώματα, αυτή που τον οδήγησε τόσες φορές σε έξι, σαρωτικές τις περισσότερες φορές, νίκες κατά την Μεταπολίτευση.

Ένα “αστικοποιημένο” ΠΑΣΟΚ θα παραμείνει για πάντα κολλημένο στο 10-12%.

Η λογική φθορά της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, που δείχνει να ξεμένει από πολιτικές εφεδρείες είναι η ευκαιρία του ΠΑΣΟΚ. Αν θα την πετάξει στα σκουπίδια είναι και θέμα πολιτικής συγκυρίας.