Προφανώς και έχει πολύ παρασκήνιο η ιστορία με το νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μιας και δεν προκύπτει από πουθενά δεύτερη θητεία για την κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Ήδη έχουν κάνει την εμφάνιση τους κάποια πρόσωπα όπως του κυρίου Δένδια ή της κυρίας Δασκαλάκη- Αγγελοπούλου, ίσως για να “καούν” γρήγορα.

Ο Πρωθυπουργός, που είναι αυτός που τελικά θα αποφασίσει ποιον ή ποια θα επιλέξει η πλειοψηφία της ΝΔ (ίσως μαζί και με άλλους) είπε στη ΔΕΘ πως το θέμα μετατίθεται για τον Γενάρη.

Σοφή η παραπομπή στις καλένδες για πολλούς λόγους. Πρώτον δεν είπε “Πρόεδρο έχουμε” μιας και ξέρει πως η νυν Πρόεδρος δεν συγκεντρώνει συμπάθειες ούτε στη βάση, ούτε στην κορυφή της ΝΔ.

Δεύτερον διότι περιμένει τις εξελίξεις σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, μιας και είθισται ο ΠτΔ να έχει μια ευρύτερη απήχηση, να ψηφίζεται από ευρύτερες κοινοβουλευτικές δυνάμεις.

Υπό αυτή τη λογική και όταν τελειώσουν οι εσωκομματικές εκλογές στο δεύτερο και τρίτο κόμμα της Βουλής, θα έχουν διαμορφωθούν και οι απαραίτητοι συσχετισμοί.

Ο Δένδιας ακούστηκε στη λογική πως ίσως ο Κυριάκος Μητσοτάκης να θέλει να βάλει ΠτΔ έναν εν δυνάμει δελφίνο και άρα να τον “απενργοποιήσει”. Το ίδιο ακούστηκε και για τον Επίτροπο Τζιτζικώστα, ίσως όλα αυτά να έχουν βάση αλλά πρόκειται για μια καθαρά κομματική υποψηφιότητα. Είναι σαν να ακούμε από τα βάθη της προηγούμενης δεκαετίας: Σταύρος Δήμας.

Η υποψηφιότητα της κας Γιάννας Αγγελοπούλου Δασκαλάκη είναι δυνατή, εκπέμπει όμως ελιτισμό και κυρίως οικονομική κυριαρχία. Άρα πολύ δύσκολα θα γίνει αποδεκτή από τη βάση του κόμματος και λογικά συγκεντρώνει λίγες πιθανότητες. Δεν είναι απίθανο να συμβεί, αν το θελήσει η ίδια θα βρει κανάλια επικοινωνίας και προώθησης της υποψηφιότητας της, έχει υπερκομματικό προφίλ, αλλά δεν είναι το φαβορί.

(αυτό το πριν χρόνια τσίμπημα στο μάγουλο, μπορεί να θεωρηθεί και χρίσμα!)

Το οποίο φαβορί για να μην μακρηγορούμε είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Έχοντας μείνει ανενεργός καμιά δεκαετία κοντά, βαρύ όνομα, μπαρουτοκαπνισμένος, συνταξιούχος πανεπιστημιακός του ΑΠΘ, αντιπρόεδρος στην Κυβέρνηση Σαμαρά, πολλάκις και σε διάφορα Χαρτοφυλάκια Υπουργός, θα γίνει ασμένως αποδεκτός από τον οποιονδήποτε Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, κυρίως αν επανεκλεγεί ο Ανδρουλάκης.

Με τον ΣΥΡΙΖΑ όποιος και αν εκλεγεί δεν υπάρχει πεδίο, στρώμα ή υπόστρωμα συνεννόησης. Μόνο με το ΠΑΣΟΚ.

Είναι πολλά τα κέρδη μιας τέτοιας υποψηφιότητας.

Πρώτον διεμβολίζει για ακόμη μια φορά αλλά καίρια το ΠΑΣΟΚ, κάτι που ο Κ. Μητσοτάκης κάνει συστηματικά, από την εποχή που ήταν Αντιπολίτευση.

Δεύτερον, είναι αποδεκτός στη βάση της ΝΔ.

Τρίτον χαίρει εκτίμησης στην “όλη ΝΔ”. Τον εκτιμούν όλοι για διαφορετικούς λόγους: Μητσοτακικοί, Καραμανλικοί, Σαμαρικοί.

Γλιτώνει τη γκρίνια και την κριτική των δύο πρώην Πρωθυπουργών. Δεν υπάρχει άλλωστε περίπτωση να προτείνει κανέναν από αυτούς, τουλάχιστον αυτό διαμηνύει σε κάθε τόνο το περιβάλλον του νυν Πρωθυπουργού.

Άρα η υποψηφιότητα του Βαγγέλη Βενιζέλου έχει πολλά πλεονεκτήματα. Περαιτέρω έχει και τη “σωστή” ηλικία για το αξίωμα και όλα τα εχέγγυα πως θα είναι ένας καλός ΠτΔ με παρεμβάσεις όπου χρειαστεί.

Τέσσερις μήνες ως τον Ιανουάριο είναι αιώνες για την πολιτική, αλλά με τα τωρινά δεδομένα είναι η μόνη υποψηφιότητα με τόσα πλεονεκτήματα.

Άρα κρατείστε αυτήν την ανάρτηση για όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου.

Η λογική, όπως και η Ηρώδου Αττικού, είναι μονόδρομος!