Η ήττα στην Πόλη ήλθε απρόσμενα. Μετά από ένα καταιγιστικό πρώτο δεκάλεπτο, η Εφές ισορρόπησε με τον Λάρκιν να παίζει μόνος του τον Ολυμπιακό. Κέρδισε στο τέλος χωρίς καρδιοχτύπια μιας και τίποτα δεν έγινε σωστά από τους κόκκινους κατά το τελευταίο δίλεπτο.

Παρά την γκρίνια μέρους των οπαδών της ομάδας και την κριτική για τα πολλά και αβίαστα λάθη στο τέλος, η ομάδα είναι σε καλό δρόμο. Βρισκόμαστε μόλις στον Οκτώβρη, είναι λογικό να μην έχει δέσει η ομάδα, να ψάχνουν όλοι το ρόλο τους και κυρίως τον αγωνιστικό χρόνο τους

Ο μοιραίος Φουρνιέ που πούλησε δύο φορές τη μπάλα στο τέλος, ήταν η πρώτη φορά που θύμισε απόλυτα τον αστέρα του NBA. Τα έβαζε και από το σπίτι του, ήταν κυριαρχικός και με στυλ “δε σας βλέπω”.

Καταπληκτικός και ο Βιλντόζα, ενώ σε φόρμα είναι και ο Μακίσικ, αν θα πρέπει αυτός να είναι στα τελευταία λεπτά στο παρκέ και όχι ο Ντόρσεϊ, είναι μόνο ένα κομμάτι του συνολικού και δυναμικού γρίφου που λύνει καθημερινά ο Μπαρτζώκας.

Κι αν τώρα υπάρχουν θέμα στο μοίρασμα του χρόνου με την επιστροφή του Μιλού και μετά τις γιορτές του Κίναν Έβανς θα γίνει χαμός.

Ο Σάσσα χθες δεν πήρε προσπάθειες στο τέλος, ο Ουόκαπ δεν ήταν στη μάρα του, συμβαίνουν αυτά, ιδίως όταν ο αντίπαλος έχει παίκτες- ορχήστρα, όπως ο σπουδαίος Λάρκιν.

Τα ματς όμως είναι πολλά, ο Ολυμπιακός χρειάζεται όλους τους παίκτες, έχει δεν έχει τραυματισμούς. Οι επόμενες εβδομάδες με δύο ματς με τον ΠΑΟ με ακόμη μία διαβολοβδομάδα με Ρεάλ και Μπάρτσα στο ΣΕΦ θα δείξουν το ταβάνι του χειμερινού Ολυμπιακού.

Γιατί είπαμε, όσο θα προχωρά η χρονιά, θα βρίσκονται καλύτερα μέσα στο γήπεδο οι νέοι παίκτες, θα αφομοιώνουν τα θέλω του κόουτς.

Είναι τόσο μεγάλη η χρονιά που τέτοιες ήττες σαν τη χθεσινή με την Εφές, δείχνουν το ταβάνι της ομάδας. Το οποίο φέτος κυριολεκτικά δεν υπάρχει.