Δεν ήταν έκπληξη, τα μεγέθη τα βασικά πάνε καλά, αλλά ας τα δούμε όλα από την αρχή:

“Η Standard & Poor’s αναφέρει ότι η Ελλάδα υπεραπέδωσε σημαντικά σε σχέση με τους δημοσιονομικούς στόχους του 2024. Εκτιμάται ότι η κυβέρνηση πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα περίπου 3,5% του ΑΕΠ το 2024, το οποίο ισοδυναμεί με συνολικό πλεόνασμα 0,5% του ΑΕΠ. Αυτό είναι πολύ υψηλότερο από τον αρχικό προϋπολογισθέντα στόχο του 2,1% του ΑΕΠ.

Μέρος της υπεραπόδοσης αποδίδεται στις προσπάθειες φορολογικής συμμόρφωσης υποστήριξε και πάλι την υπεραπόδοση, ενώ αναμένεται να συνεχίσει να υποστηρίζει την ανάπτυξη των εσόδων φέτος.

Η δημοσιονομική πορεία είναι καλά εδραιωμένη. Προβλέπεται ότι η Ελλάδα θα διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα κατά μέσο όρο 2,7% του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2025-2028.

Παρά το δύσκολο εξωτερικό περιβάλλον, σύμφωνα με τα περισσότερα σενάρια, η Ελλάδα θα δει πιο σταθερές μειώσεις του καθαρού χρέους προς το ΑΕΠ– στο κεντρικό σενάριο, αναμένεται ότι ο λόγος αυτός θα μειωθεί κατά μέσο όρο κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως κατά τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Παράλληλα, η ταμειακή θέση του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) παρέχει στην Ελλάδα μια πρόσθετο μαξιλάρι, το οποίο, με εκτιμώμενο ποσοστό 15% του ΑΕΠ, καλύπτει σχεδόν τρία χρόνια των επερχόμενων λήξεων χρέους.

Ως εκ τούτου, σημειώνει ο οίκος, αυξήσαμε την πιστοληπτική μας αξιολόγηση για την Ελλάδα σε «BBB/A-2» από «BBB-/A-3» με σταθερές προοπτικές.”

Συμβαίνει όμως το εξής παράδοξο. Η αναβάθμιση έρχεται την ώρα των εξοπλισμών, την ώρα της ανακήρυξης ΑΟΖ στο Ιόνιο, την ώρα του χάρτη στο Αιγαίο με τη δυνητική υφαλοκρηπίδα.

Όλα αυτά σημαίνουν επιβάρυνση των επερχόμενων κρατικών προϋπολογισμών, έστω αν δεν μετρούν στο έλλειμμα της ΕΕ.

Όλα αυτά σημαίνουν δαπάνες εξοπλιστικές, που ναι τις έχουμε ανάγκη, μετά από 10-12 χρόνια Μνημονίων, αλλά είναι η στιγμή για αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας, ή υπάρχει κάτι σάπιο στα βασίλεια των οίκων αξιολόγησης της εθνικής οικονομίας;

Σε κάθε περίπτωση η εξέλιξη είναι θετική, αλλά μιας και ξέρουμε από παιχνίδια των οίκων, ας κρατήσουμε μικρό καλάθι πρώτον και δεύτερον ας μην ξεχνάμε πως εξακολουθούμε να χρωστάμε. Το γεγονός της αύξησης του ΑΕΠ (μετά από μία γενναία μείωση μέσα στα Μνημόνια) δεν είναι από μόνο του ενθαρρυντικό.

Μεταρρυθμίσεις, περαιτέρω διεύρυνση της φορολογικής βάσης, μείωση φόρων για καλύτερη εισπραξιμότητα, έλεγχος δυνητικών παραβατών φορολογικής νομοθεσίας: είναι πολλά ακόμη αυτά που πρέπει γίνουν για να μη μείνουμε εσαεί Standard Poor.