Δημοσιογραφία χωρίς κραυγές και ψιθύρους.
Με σοβαρότητα κι απλότητα.
2 Απριλίου 2019, 15:02
Δημοσιογραφία χωρίς κραυγές και ψιθύρους.
Με σοβαρότητα κι απλότητα.
Κωστής Παλαμάς (1925)
Αν οι Σειρήνες είχαν συνείδηση, εκείνη η φορά θα ήταν το τέλος τους. Τίποτε δεν έπαθαν όμως˙ απλώς, ο Οδυσσέας τους ξέφυγε.
Τον συγκρίνουν με μεγάλους Έλληνες συγγραφείς, ποιητές και λογοτέχνες, τη στιγμή που η ελληνική λογοτεχνική παραγωγή, μετριέται εδώ και χρόνια σε βιβλία με το κιλό.
Και ας μην πιάσουμε καλύτερα κουβέντα για τη λογοτεχνική αξία των best sellers
στις ρωγμές του χρόνου: το νέο βιβλίο του Κ. Τριανταφυλλάκη
Ρένος Αποστολίδης- Από την “Κριτική του Μεταπολέμου”
– Είστε ένας λαός επιθέσεως.., μούπε ένας γερμανός μια νύχτα του ’43. Όχι ένας λόχος, ένα τάγμα, ένα επίλεκτο «σώμα κρούσεως» μονάχα, μα ένας ολόκληρος λαός «κρούσεως»!.. Κρίμα που θα χάνετε πάντα τις ειρήνες.
Δεν έχεις πολύ χρόνο. Μόνο δυο μέρες. Τι να προλάβεις σε δυο μέρες. Πώς να σε χορτάσουν και πώς να τους χορτάσεις. Δυο μέρες φυσιολογικής ζωής σε μια αφύσικη χώρα.
Καταρχάς ο Μενέλαος ήταν σώγαμπρος και οπαδός από τότε των Μπακς (ελάφια).
…Είχαν μαζευτεί όλοι οι κλαρινογαμπροί στο παλάτι και εντωμεταξύ όλοι είχαν στείλει μαζί με το CV, το Ε9 και ντικ πικ
Στην Εσχάτη Θούλη φθάσαμε και για την Κόκκινη Μηλιά κουβέντα;
“Ιάσω γλυκειά κόκλα” και άλλες παρανοήσεις