Πέντε πόντους χιόνι θα έστρωνε στο κέντρο της Αθήνας, 17 στα Τουρκοβούνια, 18, 5 στο Κολωνάκι, πάνω στα έργα του Μετρό- Γραμμή 4, είκοσι εκατοστά στο Λυκαβηττό στο θέατρο, 22 στα βραχάκια.
Ούτε μία νιφάδα, ούτε συνυφάδα. Τι έγινε ρε παιδιά;
Όπως οι κουλάκοι αντέδρασαν στον σοσιαλισμό, οι σύγχρονοι Ουκρανοί πολεμούν τον Πουτινισμό.
Και μάχονται για να έχουν καλύτερη τύχη.
Μπορεί να αποτύχουν, οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ τους, αλλά τουλάχιστον θα έχουν προσπαθήσει.
απομονωμένοι στην άκρη της γης.
Καιρός να βρούμε μια θεωρία για τις εκκρεμότητες που άφησαν τα ομόσπονδα σοσιαλιστικά κράτη.
Τα τελευταία 30 χρόνια έχουν ξεσπάσει δύο πόλεμοι, εντός της ευρωπαϊκής ηπείρου, πολλοί περισσότεροι, όσον αφορά τα ασιατικά εδάφη (είναι η Γεωργία, η Αρμενία, το Νταγκεστάν, η Τσετσενία, το Αζερμπαϊτζάν, Ευρώπη;)
από κοντά οι αβανταδόροι. Οι εγχώριοι. Τα δικά μας τα παιδιά.
Τα παιδιά που κυβέρνησαν τη χώρα με χαρά, μες την παιδική χαρά των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
Όσο για την έκβαση του θα ανατρέξουμε στον Ελευθέριο Βενιζέλο, μεταφέροντας αναλογικά την ατάκα του στα σημερινά δεδομένα: “στους πολέμους η Αγγλία (ΗΠΑ) κερδίζουν μία μάχη, την τελευταία”.
“Είμαι συλλέκτης. Μαζεύω το πιο σκληρό και άγριο πράγμα του κόσμου: στιγμές»
Brain drain και άλλες ιστορίες
εν ψυχρώ σφαγιασμός ενός 19χρονου παιδιού που δεν ήταν χούλιγκαν, δεν ήταν οργανωμένος οπαδός, απλά βρέθηκε στο σημείο που αποφάσισαν οι δολοφόνοι να επιτεθούν.
η σημερινή ημέρα είναι κάτι περισσότερο από γιορτή της Δημοκρατίας.
Είναι και γιορτή της Γερουσίας.
