Χάθηκε η μπάλα;

Βρίσκονται σε πανικό και ομίχλη οι ιθύνοντες;

Έπαθαν πλάκα από τη μεταδοτικότητα του ιού με τον οποίο συζούμε εδώ και οκτώ μήνες;

Πίστεψαν πως θα το περάσουμε ξώφαλτσα, ως πανέξυπνος ή περιούσιος λαός;

Πως ο κατηραμένος όφις δε θα μας δάγκωνε στη χαλάρωση;

Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς πως 5 μέρες μετά το lock down το δεύτερο αισθάνθηκαν την ανάγκη να αυστηροποιήσουν τα μέτρα.

Σύγκριση με τον Μάρτιο δεν υπάρχει. Πολλοί ΚΑΔ είναι ανοικτοί που τότε έκλεισαν η Πρωτοβάθμια και η προσχολική Εκπαίδευση,τα Δικαστήρια κοκ.

Μιλάμε για κόντρα μέτρα ενώ ήταν απόλυτη ανάγκη το ΣΚ να μείνουν ανοκιτά τα κομμωτήρια και τα νυχάδικα, ενώ τα μέτρα ξεκίνησαν Σάββατο πρωί. Ότι πρέπει για ένα τελευταίο weekend.

Και όλα αυτά τη στιγμή που η αστυνόμευση των μέτρων πάσχει,  όπως λένε διάφορες πηγές. Το κυριότερο δεν είναι στοχευμένες.

Οι άνθρωποι που βρίσκονται στα κέντρα των αποφάσεων πρέπει να παραμείνουν νηφάλιοι και ψύχραιμοι.

Η φουρτούνα είναι τεράστια, αλλά ο καλός ο καπετάνιος εκεί φαίνεται.

Εκτός κι αν ψάρωσαν από την κριτική της αντιπολίτευσης, που κι αυτή τη δουλειά της κάνει.

Δεν είναι ώρα για ανασκόπηση στα λάθη που έγιναν και στις παραλείψεις που υπήρξαν.

Είναι ώρα για τήρηση των απαγορευτικών μέτρων, για ελέγχους στην αγορά και στις επιχειρήσεις αν συμμορφώνονται.

Ο πανικός είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Και ο πληθωρισμός των μέτρων πιο πολύ σύγχυση προκαλεί παρά καλό κάνει.

Αν τώρα παρατηρηθεί όγκος μηνυμάτων για άθληση 19:00-21:00 θα κλείνουν όλα από τις 18:00;

Αν όλοι πάρουν ένα σκύλο για βόλτα και μετά την καραντίνα τους παρατήσουν, όπωςέγινε στην πρώτη καραντίνα;

Εκτός κι αν κάποιοι θέλουν να μείνουν στην ιστορία ως αυτοί που έκλεισαν στα σπίτια τους ανθρώπους, επιτρέποντας μόνο τα κατοικίδια να εξέρχονται τα βράδια.

Ντόμινο οι εξελίξεις γύρω από την πανδημία με τα πράγματα να γίνονται κάθε μέρα και χιερότερα, μέχρι το σημείο καμπής που τοποθετείται κάπου στις 25/11.