Λες και η επικαιρότητα πάει να κολλήσει στην καμπάνια των Hero Wars.

Και γίνεται μια σαχλαμάρα από κάποιους που θέλουν βασικά αναγνωρισιμότητα, τους έχει φάει το γραφιλίκι και η ανωνυμία και αμέσως το πιάνει ο Εθνοπατέρας και το «σηκώνει». Αστραπιαία γίνεται θέμα και χαμός στα σόσιαλ από τους υπερασπιστές των δικαιωμάτων σε κόντρα με τους αντιπάλους των εθνικών ιδεωδών (όπως τα καταλαβαίνει ο καθένας).

Κι αν κανείς σώφρων πάει να πει τα αυτονόητα του την πέφτουν, αμφότεροι πολλές φορές.

Ουσία μηδέν, όπως και σε άλλες περιπτώσεις και με άλλες αφορμές.

Καβγάδες για τις παρελάσεις, για τους μετανάστες, για τους πρόσφυγες, με κάθε ευκαιρία και για οποιονδήποτε λόγο, αρκεί να κολλάει στην «ατζέντα» του καθενός. Σε αυτή που έχει ταχθεί να υπερασπίζεται. Αυτόκλητα ή με υποβολέα.

Τα προβλήματα είναι πολλά, το μεταναστευτικό είναι ακανθώδες γιατί δεν έχει τελειωμό, αλλά δε θα λυθεί με τον μαζικό δημόσιο σχολιασμό, όπως δε λύθηκε ποτέ τίποτα στα καφενεία παλιότερα ή στα πηγαδάκια της Ομόνοιας.

Οι «επώνυμοι» που πάνε να εκμεταλλευτούν τις περιστάσεις για ίδιο, προσωπικό επικοινωνιακό όφελος, ας έχουν υπόψη τους πως από ένα σημείο και μετά ισχύει το «More moves, less IQ».

Κάτι που η σιωπηρή πλειοψηφία αντιλαμβάνεται.

Οι οργίλες μειοψηφίες δίνουν μάχες χαρακωμάτων μιας και πέρασαν τα ντουζένια τους, μαζί με τα Μεμοράντουμς.

Είναι σε κρίση υπαρξιακή και όσο πάνε να την ξεπεράσουν με την ίδια συνταγή πρόκλησης δίχως αύριο, απλά μεγαλώνουν το επίπεδο γραφικότητας.

Αλλάζουν πίστες με γεωμετρικό ρυθμό, είναι πια σε άλλο λέβελ.

Και χαίρονται που τους παρακολουθούν, αλλά μην τους πείτε πως το κάνουν για χάζι, για το μπούγιο και για το φραμπαλά, γιατί θα τους πληγώσετε. Και είναι κρίμα.

Σύγχρονοι Σπαθάρηδες στο θέατρο σκιών του FB και του τουίτα.

Κοινώς, καραγκιοζοπαίχτες.