17 Ιουνίου 1964, ημέρα Τετάρτη, κλασική για αγώνες Κυπέλλου. Ζέστη να σκάσουν και τα τζιτζίκια και ο επαναληπτικός ημιτελικός Ολυμπιακού Παναθηναϊκού, καθήλωνε το φίλαθλο κοινό (είχε ήδη προηγηθεί μια ισοπαλία μετά από παράταση, δεν υπήρχαν πέναλτυ ακόμη).

Στο κατάμεστο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, ο Παναθηναϊκός έπαιζε με στόχο το νταμπλ, καθώς προερχόταν από την κατάκτηση ενός αήττητου πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός ήθελε την πρόκριση για να σώσει τη χρονιά με το Κύπελλο. Ο νικητής της συνάντησης θα αντιμετώπιζε στον τελικό την ΑΕΚ, η οποία νωρίτερα είχε αποκλείσει τον Πιερικό με 3-1.

Όλα πήγαν καλά στην κανονική διάρκεια του αγώνα, που έληξε ισόπαλος με 1-1. Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στο 16ο λεπτό με τον Νεοφώτιστο και ο Παναθηναϊκός ισοφάρισε στο 36ο με τον Δομάζο. Το παιχνίδι ήταν αμφίρροπο, σκληρό και συναρπαστικό και οι φίλαθλοι γούσταραν ως ένα σημείο..

Οι δύο αιώνιοι αντίπαλοι οδηγήθηκαν στην ημίωρη παράταση. Η ζέστη πρέπει να είχε επιδράσει αρνητικά στους 22 ποδοσφαιριστές ίσως και τα νερά να είχαν κάτι, οι φραπέδες ίσως, πάντως κάτι περίεργο συνέβη στην παράταση. Οι ευκαιρίες που χάθηκαν εκατέρωθεν, από τους Δομάζο και Παπάζογλου ήταν αυτό που λέμε δε χάνονται.

Οι φίλαθλοι και των δύο ομάδων θεώρησαν σικέ, αβαβά και μιλημένο τον αγώνα, για να επαναληφθεί προς όφελος των ταμείων της ΕΠΟ και των δύο ομα΄δων και άρχισαν να φωνάζουν: «Πουλημένοι», «Θα μπούμε μέσα», «Θα γίνει Περού». (Λίγες μέρες πριν, κατά τη διάρκεια του αγώνα Περού – Αργεντινής ξέσπασαν επεισόδια, όταν ο διαιτητής ακύρωσε γκολ των γηπεδούχων, με αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο 318 φίλαθλοι).

Όταν στο 112΄ , όταν και ο  Δομάζος αστόχησε από τα τρία μέτρα προ κενής εστίας, κάτι αδιανόητο για το μέσο φίλαθλο της εποχής, μιας και ο Μίμης ήταν ο Μέσι της τότε Ελλάδας, οι απειλές έγιναν πράξη.

Υπό τις επευφημίες 25.000 εξαγριωμένων φιλάθλων, εκατοντάδες οπαδοί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, οι πιο νεαροί, αψείς κι αγριεμένοι μπόύκαραν στον αγωνιστικό χώρο ρίχνοντας τα κιγκλιδώματα, κατέστρεψαν τους προβολείς του γηπέδου, ξερίζωσαν τα γκολπόστ, άναψαν μεγάλες πυρκαγιές στο χώρο του κέντρου επιστρατεύοντας ό,τι εύφλεκτο βρήκαν στο δρόμο τους σε πλήρη μανία: μαδέρια, καθίσματα, διαφημιστικές πινακίδες, ενώ προσπάθησαν να επιτεθούν σε ποδοσφαιριστές, διαιτητές και προπονητές από κοινού και χωρίς να συμπλακούν μεταξύ τους.

Ευτυχώς η καταπακτή που οδηγούσε στα αποδυτήρια έκλισε και σφραγίστηκε λίγα δευτερόλεπτα πριν ο όχλος περιλάβει τους ποδοσφαιριστές και υπάρξουν κι άλλα. Ξαφνικά οι ποδοσφαιριστές βρήκαν τις δυνάμεις να ξεφύγουν υπό την πυκνή βροχή νομισμάτων, αναπτήρων, παπουτσιών και καθισμάτων.

Οι 1500 αστυνομικοί χειροκρότησαν τον όχλο, έπειτα από σχετική εντολή για να εκτονωθεί η κατάσταση. Τα άγρια 60s που έχετε διαβάσει ήταν αλήθεια!

Τα επεισόδια συνεχίστηκαν και εκτός του γηπέδου για ώρες μέχρι να ξεχαρμανιάσουν οι οπαδοί που αισθάνθηκαν πως τους δουλεύουν. Χρειάστηκαν πολλές ώρες για να σβηστούν οι φωτιές, ενώ την επόμενη ημέρα η Λεωφόρος ήταν εξολοκλήρου κατεστραμμένη: δεν υπήρξαν θύματα μάλλον από τύχη και το ζήτημα έφτασε ως τη Βουλή με σχετική επερώτηση.

Ο απολογισμός θα ήταν πολύ βαρύτερος αν ο Ολλανδός διαιτητής Ματέις, διαβλέποντας την κατάσταση να ξεφεύγει δε διέκοπτε τη συνάντηση, λίγο πριν το ντου στον αγωνιστικό χώρο, Οι 22 παίκτες, εξοργιστικά νωθροί στις κινήσεις τους μέχρι τότε, πρόλαβαν μόλις και μετά βίας να καταφύγουν στα αποδυτήρια, καταδιωκόμενοι από τους μαινόμενους οπαδούς και υπό τη βροχή νομισμάτων, αναπτήρων, παπουτσιών και καθισμάτων

Η ΕΠΟ δεν τόλμησε να ορίσει επαναληπτικό αγώνα κι έτσι η διοργάνωση διακόπηκε. Από την επόμενη κιόλας χρονιά  ο κανονισμός των αγώνων κυπέλλου άλλαξε και  καταργούσε τους επαναληπτικούς αγώνες. Στο κύπελλο Κυπελλούχων της επόμενης χρονιάς δηλώθηκε η νικήτρια του άλλου ημιτελικού ΑΕΚ (είχε νικήσει 3-1 τον Πιερικό), ενώ σήμερα η ΕΠΟ αναγνωρίζει την ΑΕΚ ως νικήτρια της διοργάνωσης 1963-64.

Σύμφωνα με ανθρώπους που βρίσκονταν εκείνη την ημέρα στο γήπεδο*, η Λεωφόρος ποτέ δεν έγινε ίδια, ποτέ δεν αποκαταστάθηκε πλήρως, τουλάχιστον για πολλά χρόνια και σίγουρα όχι πριν επιστρέψει ο ΠΑΟ από το ΟΑΚΑ.

Οι ζημιές υπολογίστηκαν σε 1.200.000 δραχμές, μυθικό για την εποχή ποσό, όμως έγιναν “μπαλώματα”. Οι οπαδοί είχαν ξεριζώσει το χορτάρι και είχαν καταστρέψει κάθε βασική υποδομή του γηπέδου, που σύμφωνα με τη Διπλή Ανάπλαση, σε λίγα χρόνια θα είναι οριστικά παρελθόν.

* Στη μνήμη του Στέλιου Καρακλή, ενός μεγάλου γκάγκαρου Παναθηναϊκού, που με λεπτομέρειες και με εύγλωττο τρόπο μας είχε μεταφέρει την ατμόσφαιρα Βαγδάτης εκείνο το απόγευμα του 1964, ως αυτόπτης μάρτυρας καθώς βρισκόταν στις εξέδρες της Λεωφόρου