Σίγουρα σε διεθνές επίπεδο, το highlight του μήνα είναι η αποχώρηση της Μέρκελ από την καγκελαρία.

Μπορεί να πήγε μέχρι και στους παπαγάλους, αλλά η “συνταξιοδότηση” δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ακόμη κι αν είναι επιλογή.

Η Μέρκελ, που υπήρξε η μακροβιότερη ηγέτιδα τόσο στην ΕΕ όσο και στον όμιλο των G7, έγινε η νεότερη και πρώτη καγκελάριος της Γερμανίας το 2005, όταν στα κόζια ήταν ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος, ο Τόνι Μπλερ και ο Ζακ Σιράκ.

Εμείς είχαμε Πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή. Ήταν η εποχή που τα βάζαμε με τους νταβατζήδες και είχαμε ως στοίχημα την επανίδρυση του κράτους.

Αφού την αποχαιρετάμε πολιτικά, να βάλουμε και λίγα βιογραφικά στοιχεία της

Κόρη προτεστάντη πάστορα και δασκάλας η Άνγκελα Δωροθέα Κάσνερ γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου του 1954 στο Αμβούργο.

Ο πατέρας της μετακόμισε οικογενειακώς στην ενορία μιας μικρής κωμόπολης στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας.

Η Μέρκελ διακρίθηκε  στα μαθηματικά και την εκμάθηση της ρωσικής γλώσσας, κάτι που τη βοήθησε αργότερα στις επαφές της με τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Η Μέρκελ κράτησε το επώνυμο του πρώτου άνδρα της, που τον παντρεύτηκε το 1977 και από τον οποίο πήρε διαζύγιο πέντε χρόνια αργότερα

. «Το παρελθόν μου με σημάδεψε, όπως π.χ. η βαθιά μου δίψα για ελευθερία όταν ζούσα στην Ανατολική Γερμανία», είχε πει κατά την 30η επέτειο από την επανένωση της Γερμανίας. Μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου η Μέρκελ, που εργαζόταν την εποχή εκείνη σε χημικό εργαστήριο, εντάχθηκε σ’ ένα φιλοδημοκρατικό κίνημα, που έμελλε να συγχωνευτεί με τους Χριστιανοδημοκράτες του Χέλμουτ Κολ και αναρριχήθηκε μέσα σε διάστημα δέκα ετών στην κορυφή του κόμματος και στη συνέχεια της γερμανικής κυβέρνησης.

Τώρα, σε μια δύσκολη περίοδο με πολλαπλές παγκόσμιες κρίσεις η μετά τη Μέρκελ περίοδος φαντάζει αβέβαιη στη Γερμανία, όπου το βέβαιο είναι πως τη βαρέθηκαν.

Ισοφάρισε το ρεκόρ του Κολ, έχοντας 4 γεμάτες θητείες. Από εκεί και πέρα καμία σχέση με τον Πατριάρχη Κολ, ούτε με τον Σρέντερ που διαδέχτηκε.

Και οι δύο θα έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να μη φύγει η Βρετανία από την ΕΕ.

Για 30 και πλέον χρόνια όλοι οι ηγέτες της Δυτικής και μετέπειτα ενωμένης Γερμανίας, κρατούσαν με πολλές διαφωνίες τους  Άγγλους στην  Ένωση.

Διότι ήξεραν πολύ καλά, πως χωρίς αυτούς η Ευρώπη δεν θα είναι η ίδια.

Αυτό είναι και το μεγάλο της λάθος, αν δει κανείς τη μακρόχρονη θητεία της.

Όσον αφορά την Ελλάδα, ο Γιούνκερ το είπε όπως είναι: απέτυχε. Με τη σπάθη της εξόδου από το ευρώ, επέβαλε 3 Μνημόνια σε όλες τις Ελληνικές Κυβερνήσεις, κάνοντας επίδειξη δύναμης και ισχύος, διαλύοντας επί της ουσίας κάθε ικμάδα αξιοπρέπειας σε όλο το πολιτικό σύστημα, που άλλα έλεγε τη μαι μέρα και άλλα την άλλη,.

Είχε μεσολαβήσει τηλεφώνημα από το Βερολίνο. Και δεν επικοινωνούσε μόνο με την εκάστοτε Κυβέρνηση. Έστελνε και στην αξιωματική αντιπολίτευση τα χαμπέρια.

Τους έλεγε “παιδιά μου καλά, αυτά κι αυτά θα γίνουν, αυτά τα μέτρα δεν θα αλλάξουν, το Μνημόνιο μου και τα μάτια σας, αν έλθετε στην εξουσία”.

Καλά για τις Κυβερνήσεις δεν το συζητάμε: τους πήγαινε Μίντλετον (Πίπα) – Βόλο με επιστροφή και πάλι πίσω.

Ήταν τόσο εξωφρενικά τα μέτρα που και η ίδια παραδέχτηκε πως “ζήτησε πάρα πολλά σε πολύ λίγο χρόνο” από τους Έλληνες. Το κράτησε ως το πιο δύσκολο σημείο της θητείας της.

Κάτι που δε θα αποδεχτούν ποτέ οι Έλληνες Μερκελιστές, βασιλικότεροι της Μέρκελ, μια συμπαθής υποκατηγορία του πολιτικού συστήματος, που επιβιώνει πάντα και με όλες τις καταστάσεις.

Τέλος, όσον αφορά την προσφυγική κρίση του 2015, που άλλοι της τη χρεώνουν ως ολέθριο σφάλμα και άλλοι την επαινούν τα πράγματα είναι μάλλον απλά.

Πήρε τους φραγκάτους Σύρους, που είχαν προλάβει να ρευστοποιήσουν τα πάντα, τονώνοντας τη  ρευστότητα του τραπεζικού της συστήματος, έβαλε κι ένα ποσοστό λούμπεν για να μειώσει το εργατικό κόστος στην εξαγωγική της βιομηχανία,  και μετά σφράγισε τα σύνορα.

Τόσο απλά, τόσο κυνικά.

Αυτή ήταν η κυρία Κάσνερ, που δε θα μας λείψει.

Απλή στην κυνικότητα της, κυνική μέσα στην απλότητα.