Το κυκλοφοριακό (αυτό που οι σπουδαγμένοι λένε και κυκλοφορικό) για ακόμη μία φορά στο μικροσκόπιο των αρμοδίων, για ακόμη μία φορά έρχεται -με καθυστέρηση λόγω πυκνού μποτιλιαρίσματος- στη δημόσια συζήτηση.

Ο Υπουργός λέει πως ποτέ δεν ειπώθηκε κάτι για διόδια, άρα τρελάθηκαν όλα τα ΜΜΕ και το έπαιξαν 3-4 διαδοχικές ημέρες.

Η ιδέα έπεσε στο τραπέζι. Αυτό έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν. Παραπάνω από μία φορές. Σχεδόν με όλες τις Κυβερνήσεις την τελευταία 20ετία και κάθε φορά που παρατηρούνταν συμφόρηση, άνευ ειδικού λόγου, όπως κάποιας διαδήλωσης, εκδήλωσης, επίσκεψης ξένου ηγέτη.

Υπάρχουν δύο δεδομένα τη στιγμή αυτή που συντελούν στη τρελή κίνηση σε όλο το Λεκανοπέδιο.

Η οικονομία και η κοινωνία λειτουργούν, είναι ανοικτές και δουλειές ανοίγουν, υπάρχει μια ανάκαμψη μετά το λουκέτο της πανδημίας.

Παράλληλα μιας και ο κορωνοϊός είναι ακόμη παρών, πολλοί πολίτες αποφεύγουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Ιδιαίτερα αποφεύγουν τα λεωφορεία, η απαξίωση των οποίων είναι δεδομένη.

Το μείγμα αυτό είναι εκρηκτικό και φαίνεται στους δρόμους.

Πάντως θα είχε ενδιαφέρον να παρουσίαζε κανείς σε μακέτα την ιδέα των διοδίων στο Κέντρο. Που θα μπουν και πως θα λειτουργήσουν.

Καθώς υπάρχουν …700 δρόμοι για να πάει κανείς  στο κέντρο της πόλης θα είχαμε το εξής: αν έμπαιναν διόδια στις κεντρικές οδούς, όλοι θα πήγαιναν από τα στενά για να αποφύγουν το χαράτσι και θα έμπαιναν λίγο παρακάτω.

Εκτός κι αν φτιάξουμε νέα Μακρά Τείχη και αφήσουμε λίγες ελεγχόμενες οδούς για τη διέλευση στο Κέντρο.

Πέραν  της πρόσκρουσης στην πραγματικότητα, το μέτρο των διοδίων κόπηκε μαθαίνουμε και για ακόμη ένα λόγο: θεωρήθηκε και ταξικό. Σου λέει όλοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επισκέπτονται τις αναβαθμισμένες περιοχές της πλατείας Βάθη, της πλατείας Θεάτρου, αλλά και του Μεταξουργείου.

Και η δική μας άποψη και πρόταση: επειδή όλοι θέλουμε να πηγαίνουμε με το δικό μας όχημα στη δουλειά, στη βόλτα, στα μαγαζιά, μόνο πολιτικές που θα ευνοούν την κίνηση των δίτροχων, θα βελτιώσουν την κατάσταση.

Με 330 μέρες καλοκαιρία, ενδείκνυται το μέσο.

Αν ήταν επίπεδη η Αθήνα θα λέγαμε μόνο ποδήλατα.

Μιας και είναι χτισμένη πάνω σε επτά λόφους, λέμε ναι και στα μηχανάκια, στα παπιά, στα σκούτερ-καναπέδες και στις μηχανές (εξαιρούνται οι θεριζοαλωνιστικές και οι τετράτροχες γουρούνες) ναι και στα τρίκυκλα χωρίς καρότσα.

Κι αν μειωθούν τα ΙΧ και αντικατασταθούν με δίκυκλα, ίσως μειωθούν και τα ατυχήματα εντός των τειχών της πόλης.

Όλα τα άλλα είναι ημίμετρα και σε κουβέντα να βρισκόμαστε.