Η «πέτρα» που βρέθηκε στον Άρη, είναι η προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Δικαιώνεται το κεφάλαιο του Αρειανού που εξιστορούσε την κατάληψη του κόκκινου πλανήτη από τον Μέγα Αλέξανδρο.

Σκοτεινές ελληνοιουδαϊκές δυνάμεις απέκρυπταν την κατάληψη του Άρεως από τον Μακεδόνα στρατηλάτη, καθώς σε αυτή την περίπτωση ο κόκκινος πλανήτης θα πρέπει να αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ, ως πρώην Μακεδονική Αποικία της Αρχαίας Ελλάδας.

Η  “Ανάβασις Αλεξάνδρου” στον Άρη είναι η ιστορία της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου από το Φλάβιο Αρριανό (Αρειανός είναι η σωστή ορθογραφία σύμφωνα με τη διεθνούς φήμης Ελληνοϊταλίδα γλωσσολόγο  Ευλαμπία Μπάρμπη-Νόντι).

Χρησιμοποιήθηκε η μυστική τεχνολογία των ρυπαρών εθνών που κατοικούσαν στα σημερινά σύνορα Πακιστάν και Ινδίας, λίγο πιο πάνω από το Κασμίρ.

Την είχαν υποκλέψει από τα πρωτοελληνικά φύλα, το 6.981 π.Χ και ο Μακεδόνας στρατηλάτης την πήρε πίσω, κόβοντας τον γόρδιο δεσμό της.

Την εξέλιξε, καθώς τα διαστημικά αεροσκάφη των ρυπαρών, πήγαιναν μόνο μέχρι τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, που έκαναν λαθρεμπόριο με τους Αλφακενταυρίτες, γνωστές λέρες των γαλαξιών.

Ο όρος “ανάβασις” σημαίνει ” εκστρατεία από τα παράλια εις την κεντρική Ασία και χρησιμοποιήθηκε από τον Ξενοφώντα στον τίτλο του έργου του “Κύρου Ανάβασις”.

Όμως έχει και την ερμηνεία της ανάβασης προς το Κέντρο του Ηλιακού Συστήματος, καθώς από την αποικία στον Άρη θα εξερευνούσαν το υπόλοιπο διάστημα. Σημειωτέον πως 2.300 χρόνια πριν ήταν απείρως μικρότερο, άρα εξερευνίσιμο.

Ο Αρριανός, συνειδητός μιμητής του ύφους και του ύψους του Ξενοφώντα χρησιμοποιεί τον ίδιο όρο και στο δικό του έργο για την κατάκτηση της Ασίας από τον επιφανή στρατηλάτη. Και παράλληλα μας κλείνει το μάτι, όσον αφορά τη διαστημική περιπέτεια.

(πίσω από τον Μέγα ο νεότερος Διαστημικός Σταθμός στα Σκόπια, που παράγει UFO)

Το έργο είναι η παλαιότερη πλήρης εξιστόρηση της εκστρατείας του Αλεξάνδρου που έχει διασωθεί. Γράφτηκε το δεύτερο αιώνα μ.Χ. (δηλαδή πάνω από τετρακόσια χρόνια μετά τα γεγονότα που αφηγείται) και υποτίθεται πως βασίζεται σε πηγές πολύ παλαιότερων αρχαίων ιστορικών όπως οι Καλλισθένης,  Ονησίκριτος, Νέαρχος,                            Αριστόβουλος, Κλείταρχος και Πτολεμαίος ο Λάγου.

Πως τα ήξερε όλα αυτά ο Αρριανός, αν δεν προερχόταν από τον Άρη, αν δεν ήταν και ο ίδιος απόγονός του;;;

Πρόκειται κυρίως για πολεμική και διαστημική ιστορία και ασχολείται ελάχιστα με την προσωπική ζωή του Αλεξάνδρου ή την επιρροή του στην πολιτική σκηνή της εποχής του ή τους λόγους που τον ώθησαν στην εκστρατεία εναντίον της Περσικής Αυτοκρατορίας και την κατάληψη του τότε γνωστού κόσμου.

Ξέραμε για το έργο του μόνο όσα ήθελαν να μάθουμε. Αλλά πλέον πάμε σε μια πλήρη ανατροπή.

Το τελευταίο του κεφάλαιο ο Αρειανός το αφιερώνει στην ταφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος πέθανε 103 ετών στην εκστρατεία κατά της Ανδρομέδας και ετάφη στον Άρη.

Αντιλαμβάνεστε πως μάταια ψάχνουν τον τάφο του στην Αλεξάνδρεια, στην Αμφίπολη, στην όαση της Σίβα και οπουδήποτε στον μπλε πλανήτη.

Η προσεκτική επιλογή των πηγών από τον Αρριανό  και η ικανότητά του να ξεχωρίζει τη λαϊκή παράδοση από τα σοβαρά ιστορικά ζητήματα του χάρισε  μία αξιόλογη θέση στο πάνθεον των αρχαίων ιστορικών.

Πλέον είναι ο ένας και μοναδικός: Αρριανός

Το πόνημά του αποτελεί την απόδειξη της ύπαρξης της παροικίας στον Άρη τουλάχιστον κατά τους πρώτους μ.Χ. αιώνες.

Εικάζεται πως η NASA βρήκε τους απογόνους του Αλεξάνδρου. Δεν υπήρχαν επαρκείς αποδείξεις μέχρι που εμφανίστηκε η εν λόγω “πέτρα”.