Μήπως ήλθε η ώρα το ΝΑΤΟ να διαλέξει ποιους θα έχει στους κόλπους του;

Μπορεί το νούμερο 30, όσον αφορά τους εταίρους στη Βορειοατλαντική συμμαχία να μην είναι ρεαλιστικό.

Μήπως βαρέθηκαν οι Δυτικοί τα ατελείωτα ανατολίτικα παζάρια της γείτονος χώρας;

Μήπως  μόλις τώρα συνειδητοποίησαν πως η Τουρκία είναι προσχηματικά δημοκρατική και φιλελεύθερη χώρα;

Μήπως η απειλή να φύγει από το ΝΑΤΟ, δηλαδή να τη διώξουν, είναι το game changer επιχείρημα για να καμφθούν οι αντιστάσεις του Ταγίπ στην είσοδο των σκανδιναβικών χαρών;

Υπάρχει όμως και ένα άλλο ενδεχόμενο, για το οποίο θα χρειαστούμε μια μικρή ιστορική αναδρομή.

Η Τουρκία μπήκε πριν 70 χρόνια στο ΝΑΤΟ. Εκείνη την εποχή, μόλις 7 χρόνια από τον ΒΠΠ στον οποίο η Τουρκία ήταν η προκλητικά, επιτήδεια ουδέτερη, υπήρχε ο φόβος της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν κυρίαρχος και σκέπασε τις …ανδραγαθίες των γειτόνων στον Πόλεμο.

Με την Φινλανδία τότε το 1952 να έχει οδηγηθεί σε …φινλανδοποίηση, σε μια ουδετερότητα δηλαδή που επέβαλαν οι Σοβιετικοί, η είσοδος της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ αντιστάθμιζε τα πράγματα, καθώς η γειτονική χώρα για 40 περίπου χρόνια θα λειτουργούσε ως ανάσχεση στην Αρκούδα.

Ας μην ξεχνάμε πως  στην διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου όλη η Ανατολική Ευρώπη ανήκε στον άμεσο ή έμμεσο έλεγχο της Μόσχας. Με ό,τι αυτό συνεπαγόταν.

Οι καιροί άλλαξαν από το 1989, η Σοβιετική Ένωση σταδιακά διασπάστηκε σε πολλά κράτη, ο ρόλος της Τουρκίας παρέμεινε ενεργός και σημαντικός, ακόμη κι όταν αποφάσισε να αγοράσει συστηματικά οπλικά συστήματα από τους Ρώσους.

Βεβαίως υπήρξαν και οι δύο πόλεμοι στο Ιράκ, τους οποίους ασφαλώς και εξαργύρωσαν οι γείτονες.

Τώρα όμως, το ΝΑΤΟ ίσως δεν έχει ανάγκη πια την Τουρκία.

Τουλάχιστον όχι τόσο, όσο στο μακρινό αλλά και στο κοντινό παρελθόν.

Με λίγα λόγια, είναι ελεγχόμενη η ζημιά από την τυχόν έξοδο της Τουρκίας από τη Συμμαχία.

Η Φινλανδία με εκατοντάδες χιλιόμετρα χερσαίων συνόρων με τη Ρωσία θα είναι το last frontier της Δύσης,

Ίσως και το μοναδικό, ιδίως αν η Turkiye επιμείνει να πατά σε δύο βάρκες και να μη θέλει τους βόρειους στη Συμμαχία.

Αντιλαμβάνεται κανείς τις συνέπειες και τις επιπτώσεις ενός σεναρίου, που το Αιγαίο θα είναι ταυτόχρονα το σύνορο της Ελλάδας, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ.

Μήπως οδεύουμε ολοταχώς για ένα καινούργιο υπέροχο κόσμο στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο;