Οι Γυναικοκτονίες και τα επεισόδια Ενδοοικογενειακής Βίας μετά γνωρίζουν νέο μπαράζ και συνεχίζουν σχεδόν καθημερινά να συγκλονίζουν την Ελλάδα.

Ακόμη μία γυναίκα δολοφονήθηκε στη Ζάκυνθο.

Λίγη ώρα πριν την σκοτώσει τον μήνυσε για τον άγριο ξυλοδρμό της, ακόμη μία που ήθελε να φύγει από τη σχέση και ο άντρας τη σκότωσε.

Επιδημία κανονική.  Βρίσκει μιμητές ο κάθε φονιάς!

Τα βήματα του δράστη προς τη Γυναικοκτονία

Τα θύματα, γυναίκες και οι θύτες νυν ή πρώην σύζυγοι ή σύντροφοι.

Τα ειδικά χαρακτηριστικά των εγκλημάτων περιλαμβάνουν μακροχρόνια μοτίβα κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας. Το έγκλημα είναι συνεπώς η κλιμάκωση.

Αρχικά οι δράστες μπορεί να εμφανίζονται ως κοινωνικοί και ευχάριστοι ώστε να κερδίσουν την εμπιστοσύνη. Η κακοποιητική συμπεριφορά χρησιμοποιείται σε μια προσπάθεια ελέγχου στα πλαίσια των «δικαιωμάτων» του θύτη, ο οποίος διακατέχεται από την πεποίθηση ότι η σύντροφός του ανήκει, οπότε κάθε διαχωρισμός οδηγεί στην απώλεια της ταυτότητας συνεπώς του ελέγχου. Τα συναισθήματα σχετίζονται με ματαίωση, χαμηλή ανοχή στην απόρριψη, στρες, συσσώρευση θυμού, πραγματική ή φανταστική εγκατάλειψη που πυροδοτούν την παρορμητική συμπεριφορά.  Από εκεί και πέρα ακούγεται απειλητική η οποιαδήποτε ανεξαρτησία και αυτονομία του θύματος.

Η κακή αίσθηση μεγαλείου ωθεί τον θύτη να θριαμβεύει σαδιστικά απέναντι στους άλλους. Στο ιστορικό των ατόμων αυτών εμφανίζεται περιφρόνηση και έλλειψη σεβασμού των επιθυμιών των άλλων, χωρίς ενοχές αλλά με συνεχή τάση χειραγώγησης.

Ο δράστης παρουσιάζει έλλειψη προβλεπτικότητας και εμφανίζεται ιστορικό Ενδοοικογενειακής Βίας. Τα θύματα “τιμωρούνται” γιατί δεν «υπακούν» στις επιθυμίες τους ή αισθάνονται ότι πρέπει να απεγκλώβιστούν από την νοσηρή σχέση. Συμπερασματικά, η άρνηση του θύματος είναι μία στρεσσογόνος συνθήκη και ο αφανισμός αποτελεί το μέσο εκδίκησης για την αντίσταση που προεβλήθη.

Η κτητικότητα, η ζήλια (κάθε διαχωρισμός συνεπάγεται απώλεια της ταυτότητας) και ο θυμός λόγω της απόρριψης (απόδειξη της αδυναμίας και ταπείνωσης) όμως κατόπιν παίζουν πρωταρχικό ρόλο.

Τα βήματα του δράστη προς την Γυναικοκτονία:

·        Προηγούμενο ιστορικό κακοποίησης

·        Γρήγορη εξέλιξη ενός φλερτ σε μόνιμο δεσμό

·        Καταναγκαστικός, διαρκής και επίμονος έλεγχος

·        Επιθυμία της συντρόφου για τερματισμό της σχέσης (απόρριψη) που έχει ως συνέπεια την απώλεια του ελέγχου

·        Κλιμάκωση του ελέγχου

·        Αδυναμία εκλογίκευσης, ανάγκη για κυριαρχία

·        Πιθανή έξαρση και απόπειρα/ διάπραξη της Ανθρωποκτονίας

Ενώ έχουν συναίσθηση των πράξεων τους δεν αισθάνονται ή δεν εκφράζουν μεταμέλεια ακόμα και όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με την δικαιοσύνη.