Στον αθλητισμό υπάρχουν οι νίκες και οι ήττες, οι καλές και οι κακές στιγμές.

Τις περισσότερες φορές υπάρχει η επόμενη στιγμή, η επόμενη διοργάνωση, η επόμενη ευκαιρία διάκρισης.

Εμείς παραδοσιακά τα τελευταία χρόνια σταματάμε στους 8, στα προημιτελικά.

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση!

Θα που και θα γράψουν οι ειδικοί και οι ειδήμονες, οι σχετικοί και οι άσχετοι.

Εδώ μιλάγαμε όλη για την πανδημία, για ένα ιό που δεν τον ξέραμε, σιγά που δε θα είχαμε όλοι άποψη για τη καλαθοσφαίριση!

Πολλοί οι λόγοι της ήττας, μία η αιτία.

Διότι μπορεί να έπαιξε ρόλο το ότι δεν ήταν ο Φάνης Λαμπρόπουλος στο γήπεδο, ή οι υψηλές προσδοκίες, αλλά δεν είναι αυτό. Προφανώς η ομάδα έχει το υλικό, προφανώς και υπήρχε η διάθεση, όμως είναι ένα τουρνουά με σερί ματς, στην αρχή της σεζόν, με υψηλές καταπονήσεις, απαιτητικά.

Οι Γερμανοί είχαν μια μέρα παραπάνω ξεκούρασης και πήγαν σε ένα ραν εν γκαν ρυθμό για να μας κουράσουν. Εμείς με πολύ κλειστό ροτέισον, 8 στην ουσία παικτών δεν μπορέσαμε στο δεύτερο ημίχρονο. Μείναμε από δυνάμεις, από ανάσες, από καθαρό μυαλό και σωστές επιλογές.

Το ίδιο πάθανε στον όμιλο οι Ουκρανοί από εμάς, που ερχόμασταν από ρεπό, ενώ αυτοί από την υπέρβαση με την Ιταλία.

Θέλησαν να μας νικήσουν από την επίθεση, ξέροντας πως ό,τι κι αν συμβεί εμείς 94 πόντους βάζουμε σε κάθε παιχνίδι. Και τα κατάφεραν!

Τα είχαμε πει πριν το ματς: ο Σρέντερ ήταν το κλειδί μιας πρόκρισης που δεν ήλθε κι έτσι αποφύγαμε τους πάντες στα ημιτελικά εκεί που αντί για Ελλάδα Λιθουανία θα έχουμε Ισπανία-Γερμανία.

Θα τολμήσουμε και την πρόβλεψη: η Γερμανία θα σηκώσει την κούπα, βασικά γιατί είναι ομάδα με ρόλους, με βάθος, με πλάνα ξεκάθαρα που εκτελούνται στο γήπεδο.

Γιατί κι αυτή είναι μια ειδική συνθήκη στις Εθνικές Ομάδες. Δεν υπάρχει ο χρόνος για ωρίμανση καταστάσεων και παικτών.

Θεωρίες συνωμοσίας

Η πιο βασική μέχρι να πάμε στο Βερολίνο, ήδη ειπωμένη από τον Αύγουστο έχει να κάνει με τη NIke.  Οι “εδικοί” είχαν προβλέψει την κούπα στην Ελλάδα μιας και η μάρκα έπρεπε να εκτοξεύσει τις πωλήσεις υποδημάτων και στην Ευρώπη.

Νομίζετε πως είναι τυχαίο πως  και ο Jordan έκανε διακοπές φέτος στην Ελλάδα, σαν τη Χαλκιδική δεν έχει;

Τώρα που το τουρνουά στράβωσε περάσαμε σε άλλες δύο θεωρίες: η μια έχει να κάνει με την τόνωση της τεράστιας αγοράς της Γερμανίας και την προώθηση του μπάσκετ εκεί (το ίδια έλεγαν και το 1993 χωρίς να αναπτυχθεί το άθλημα, συγκυριακά μια ομάδα με Σρεμπφ, Βελπ, Κοχ, κτλ το σήκωσε και τότε.

Η τρίτη θεωρία συνωμοσίας αφορά το στοίχημα. Τα μεγάλα φαβορί ήταν η Σερβία και η Ελλάδα, ο Γιόκιτς και ο Γιάννης. Κουβάς τιτανοτεράστιος και το λουρί της μάνας!

Τι αφήνουμε, τι κρατάμε

Προφανώς και υπάρχουν διαδάγματα. Ο κόουτς Ιτούδης ανέλαβε την ευθύνη και αυτό είναι κάτι που τον τιμά. Το θέμα είναι να μείνει και να χτιστεί η νέα προσπάθεια πάνω στη φετινή εμπειρία.

Να μην ψάχνουμε πάλι προπονητή, παίκτες, σταφ…