Παρά τη μεγάλη νίκη της Εθνικής, #hashtag έγινε ο Ιωάννης Παπαπέτρου, αρνητικό. Η αστοχία του, τα λάθη του, πυροδότησαν εκρήξεις τεραστίων διαστάσεων από τους Έλληνες φιλάθλους. Μέχρι και για αδικία στον Κασελάκη μίλησαν πολλοί, εννοώντας πως ο Ιωάννης δεν έχει θέση σε αυτήν την ομάδα.

Μισό λεπτό και ψυχραιμία. Φαίνεται από την ανάκρουση του εθνικού ύμνου πως ο Παπαπέτρου δεν έχει ψυχολογία, είναι κάπως. Για ένα παίκτη που έχει μάθει να είναι πενταδάτος είναι λογικό να ψάχνει το ρόλο του.  Έπαιξε 18 λεπτά με την Κροατία, ένα λεπτό παραπάνω με την Ιταλία, περισσότερο για να καλύψει ανάγκες στο 4, που δεν είναι η θέση του.

Και κακώς δεν είναι η θέση του, γιατί αυτή είναι η θέση του κι ας επιμένουν όλοι πως είναι σμολ φόργουορντ.

Είμαστε περίπου βέβαιοι πως ο Ζέλικο θα τον έχει στους ψηλούς, στο «4», όπως κάποτε άλλαξε θέση στον Φραγκίσκο Αλβέρτη. Ένας παίκτης που μπορεί να σπρώξει, να πάρει ριμπάουντ, να κάνει μπλοκ άουτ, να κυνηγήσει στις αλλαγές στην άμυνα, όλα αυτά που έκανε σε δύο παιχνίδια.

Μην πυροβολείτε τον Ιωάννη λοιπόν. Το τουρνουά είναι ακόμη στην αρχή και θα βρει τα πατήματα του. Δεν θα έχει κάθε βραδιά 0/4 σουτ.

Θυμηθείτε τον Λιβέρη Ανδρίτσο που έκανε ένα αναιμικό Ευρωμπάσκετ το 1987, πόσο καταλυτικός υπήρξε στον τελικό.

Ήρεμα με τον Ιωάννη λοιπόν. Μπορεί να μην είναι σούπερ σταρ, μπορεί να μη γίνει ποτέ λατρεία όπως ο συνεπίθετος στη φωτογραφία, είναι όμως αυτή τη στιγμή ένας χρήσιμος ρολίστας για την Εθνική. Αρκεί να αποδεχτεί το ρόλο.