Το άγχος είναι μία αντανακλαστική αντίδραση που στο παρελθόν είχε αναπτυχθεί από τον οργανισμό ως άμυνα απέναντι σε κάποια απειλή. Μέσω του άγχους το σώμα προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει έναν κίνδυνο (πραγματικό ή φανταστικό) μέσω του μηχανισμού «φυγής ή πάλης».

Το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα και τα δύο υπό- συστήματά του- το Συμπαθητικό και το Παρασυμπαθητικό- διεγείρονται ενεργοποιώντας τη λειτουργία των συστημάτων του οργανισμού και της δημιουργίας καθώς και αποθήκευσης ενέργειας αντίστοιχα.

Στη σύγχρονη εποχή, ο άνθρωπος αντίθετα με το παρελθόν δεν αντιμετωπίζει κινδύνους που επιβάλλουν την ενεργοποίηση του μηχανισμού της «φυγής ή πάλης», παρόλα αυτά όμως το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα συνεχίζει να αντιδρά αμυντικά.

Το άγχος σήμερα, σχετίζεται με την διαστρεβλωμένη σκέψη ή πεποίθηση ότι «δεν θα μπορέσω να ανταπεξέλθω σε μία κατάσταση» την οποία εκλαμβάνουμε ως απειλητική ή μη αντιμετωπίσιμη. Μαθαίνουμε σταδιακά να συμπεριφερόμαστε βρισκόμενοι σε διαρκή εγρήγορση με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό σε Φαύλο Κύκλο.

Ακόμα και σε απλές δραστηριότητες αυτοματοποιημένα να ενεργοποιείται άγχος ή ανησυχία.
Η έλλειψη σωματικής άσκησης και φυσικής δραστηριότητας, καθώς και η καθιστική ζωή, αυξάνει οργανικές ουσίες όπως η κορτιζόλη και η χοληστερίνη που συσσωρεύονται στον οργανισμό και το άγχος γίνεται βλαβερό για την σωματική και ψυχική υγεία.

Η επιρροή του είναι εμφανής στο γαστρεντερικό, καρδιαγγειακό, ενδοκρινολογικό και μυϊκό σύστημα αλλά μπορεί να εκδηλωθεί ακόμα και με δερματολογικές διαταραχές.

Ιδιαίτερα ευαίσθητο είναι το στομάχι ή/και το έντερο καθώς το δεύτερο εμφανίζει ανάλογες λειτουργίες με τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Το άγχος μπορεί να εκδηλωθεί με συμπτώματα όπως τάση για εμετό, δυσπεψία, διάρροια ή δυσκοιλιότητα, πόνο και ναυτία. Εξίσου ευαίσθητο είναι και το ενδοκρινολογικό καθώς αυξημένα επίπεδα άγχους οδηγούν σε ζαλάδες, ίλιγγο, ημικρανία και αλλαγές στον μεταβολισμό ενώ οι δερματολογικές παθήσεις σχετίζονται κυρίως με ακμή, ψωρίαση, έκζεμα και αλλεργίες.
Τέλος από τα συχνότερα ψυχοσωματικά συμπτώματα είναι οι μυϊκοί πόνοι, τα μουδιάσματα, οι κράμπες κ.α. ιδιαίτερα όταν υπάρχει χρονιότητα και αυξημένης βαρύτητας άγχος. Το αυξημένο εργασιακό άγχος και η ανάγκη ανταπόκρισης αποδεικνύεται βλαβερό για την πλάτη και τον αυχένα.
Η αντίδραση έχει τρία στάδια: Στο πρώτο ενεργοποιείται ο οργανισμός απέναντι στην απειλή και προετοιμάζεται να αντιδράσει. Στο δεύτερο προσπαθεί να αντισταθεί στον κίνδυνο ενώ στο τελευταίο εκδηλώνεται η ‘κατάρρευση’ εφόσον το άτομο για να ανταποκριθεί έχει ξεπεράσει τα συνήθη όρια και τις αντοχές του. Για παράδειγμα: αν υπάρχει αυξημένο άγχος και παράλληλη ευαισθησία στο έντερο τα συμπτώματα παρερμηνεύονται ως απειλητικά και σταδιακά αποφεύγονται δραστηριότητες προκειμένου το άτομο να μην τα βιώσει καθώς θεωρούνται ιδιαίτερα αρνητικά, ενοχλητικά και τρομακτικά.