Υπήρχαν κι άλλοι εκτός του Παπαφλέσσα-Παπαμιχαήλ.  Κάνουμε “φόκους” στους αντιήρωες αλλά και σε σχετικά άγνωστους μεγάλους πρωταγωνιστές (όπως για παράδειγμα ο Κανέλλος)

Σήμερα θα μιλήσουμε για τον Μιχαήλ Κόρακα, που οι περισσότεροι ίσως τον ξέρουν από την οδό κάτω από τον ηλεκτρικό σταθμό του Αγίου Νικολάου στα Κάτω Πατήσια.

Κι όμως πρόκειται για μια εμβληματική μορφή της Κρήτης και ολόκληρης της Ελλάδας. Μια ζωή επαναστάτης, από τα 18 του που σκοτώνει έναν αγά μέχρι τα βαθιά του γεράματα.

Είναι η μεγαλύτερη προσωπικότητα στις επαναστάσεις της Κρήτης, μετά τον αξεπέραστο Ιωάννη Δασκαλογιάννη.

Σε πολύ αδρές γραμμές, μιας και είναι αδύνατο, τέτοιος μορφές και προσωπικότητες να κλειστούν στα στενά όρια ενός άρθρου, παραθέτουμε το χρονολόγιο του βίου του.

1797: Γέννηση του Μιχάλη Κόρακα (Καρούζου) στην Πόμπια Καινουργίου. Γονείς του είναι η Ειρήνη και ο Νικόλαος Καρούζος. Ο πατέρας του, επαναστάτης κι αυτός, έπεφτε σαν κόρακας πάνω στους Τούρκους κι έτσι βγήκε το προσωνύμιο.

1815: Ο Κόρακας σκοτώνει τον αγά Αλήκο, που τον έβρισε μαζί και τη χριστιανική θρησκεία και ξεκινά ο «χαΐνικος» βίος του.

1821: Κατατάσσεται στα ένοπλα στρατιωτικά τμήματα του Μιχάλη Κουρμούλη.

1825: Δρα σαν κουρσάρος με τρία καΐκια, επανδρωμένα με Κρητικούς και Κασιώτες ναυτικούς.

1827: Παίρνει μέρος στη μάχη του Φαλήρου, όπου σκοτώνονται ο  Καραϊσκάκης και ο Κουρμούλης.

1828: Παίρνει μέρος στη μάχη του Φραγκοκάστελου τον Μάιο, ενώ τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου τραυματίζεται στη μάχη της Μαλάξας και τέλη του ίδιου μήνα αποκεφαλίζει τον γενίτσαρο Αγριολίδη.

1830: Μετά το σκοτωμό του Μαλικούτη, αναδεικνύεται σε φυσικό αρχηγό στην ευρύτερη περιοχή της Μεσσαράς. Η Αιγυπτιοκρατία διαλύει το Κρητικό Συμβούλιο και ο Κόρακας εγκαθίσταται στο Ναύπλιο, δίπλα στο φίλο και παλιό συναγωνιστή του από τη μάχη του Φαλήρου, Δ. Καλλέργη.

1834: Επιστροφή στο Ηράκλειο. Αμνήστευσή του από τον Μουσταφά Πασά.

1838: Εγκαθίσταται στο Κρανίδι, μετά από έντονες προστριβές με τους Τούρκους.

1841: Παίρνει μέρος στην αποτυχημένη επανάσταση. Παντρεύεται την Ε. Χιωτάκη. Ζει στο Ηράκλειο. Διαρκείς συγκρούσεις με τους Τούρκους. Αποκτά πολλά παιδιά, τη Μαρία, Ολυμπιάδα, Ευφημία, Ελένη, Κλεάνθη και τον Αριστοτέλη.

1856: Τρομερός σεισμός ισοπεδώνει το Ηράκλειο και ο Κόρακας μετακομίζει στο χωριό του, την Πόμπια.

1857: Χηρεύει, ενώ έχει απάντρευτες δυο κόρες του και τον Αριστοτέλη.

1858: Πρωταγωνιστής στην επανάσταση του Μαυρογένη, όπου κερδίζονται αρκετά προνόμια για τους Χριστιανούς της Κρήτης.

1866-1869: Πρωταγωνιστής στη μεγαλύτερη, στην πιο θρυλική επανάσταση του Νησιού. Επικεφαλής των ανατολικών επαρχιών του νησιού, ορίζεται ένας απ’ τους τρεις αντιπροσώπους στο Συμβούλιο της επανάστασης. Παίρνει μέρος σε πάρα πολλές μάχες απ’ το Λασίθι ως τα Χανιά.

1872: Υποβάλλεται σε λεπτή εγχείρηση στα μάτια. Γίνεται δεκτός στην Αλεξάνδρεια με ιδιαίτερες τιμές από την Ελληνική κοινότητα και το Πατριαρχείο.

1878: Νέα επανάσταση στην Κρήτη. Προστριβές επαναστατών και «αδερφοχτών» που καταλήγουν στα γεγονότα του Πλάτανου. Απειλείται εμφύλια σύγκρουση.

1882: Επιστρέφει στην Πόμπια το καλοκαίρι και μετά από δύο μήνες πεθαίνει προδομένος απ’ την καρδιά του σε ηλικία 85 ετών.

Η κηδεία του έγινε αφορμή να μαζευτούν όλοι οι επαναστάτες του νησιού και να στείλουν ένα μήνυμα στους Τούρκους, που μετά από μια φιλελεύθερη φάση, έσφιξαν πάλι τα λουριά των Χριστιανών υπηκόων τους.

Ο Κόρακας πολέμησε κατά την Επανάσταση, είδε τη δημιουργία του μικρού ελληνικού κράτους, θα παλέψει ως το τέλος να ελευθερώσει την Κρήτη και να την ενσωματώσει στον εθνικό κορμό. Μια γενιά μετά το θάνατό του θα γίνει κι αυτό. Ο σπόρος που άφησε, δίχως αμφιβολία, κάρπισε.