η περιβόητη χείρα της αγοράς, αντί να εξομαλύνει τα πράγματα στην ενέργεια, το έχει ρίξει στην παλινδρόμηση, αυτό που χρειάζεται είναι ισχυρή και διαρκή κρατική παρέμβαση.

Δημόσιες δαπάνες στην ενέργεια μόνο με βάση κριτήρια κοινωνικού κόστους – οφέλους

Δε σου φτάνει ο χώρος μαγαζάτορα;

Βγες στο πεζοδρόμιο, στο δρόμο, πάνω στα δέντρα.
Άπλα έχουμε!

το μήνυμα πρέπει να σταλεί: βγήκατε από την ενισχυμένη εποπτεία, αλλά εμείς παραμένουμε οι ελεγκτές σας (μπαμπάδες σας) εις το διηνεκές

Το 2020 η Ελλάδα είχε μία από τις μεγαλύτερες φορολογικές επιβαρύνσεις στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα καταγράφει κι άλλες τεράστιες επιτυχίες: υψηλό μέγεθος παραοικονομίας , χαμηλή ανταγωνιστικότητα φορολογίας επιχειρήσεων υψηλή ανισότητα

αποθέματα “μαξιλάρι”, το οποίο επιτρέπει τη μεταφορά φυσικού αερίου εντός της ΕΕ, ώστε όλα τα κράτη – μέλη να διαθέτουν επαρκή εφοδιασμό

από όσα μέτρα είχε υποσχεθεί η χώρα στον αρχικό της σχεδιασμό τελικά τι υλοποίησε;