Η επιστολή που είδε το φως της δημοσιότητας εμπεριέχει δομημένη επιχειρηματολογία, αν και δεν αποφεύγει το χαρακτήρα της “έκκλησης”

Εκτός από το «ορόσημο» του Eurogroup την ερχόμενη Δευτέρα, το προσεχές Σαββατοκύριακο επελέγη για την ψήφιση των επίμαχων Νομοσχεδίων, προκειμένου να έχει τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις, πριν τη λήξη των πασχαλινών αδειών, την επαναλειτουργία των σχολείων και την επαναφορά στην κανονικότητα.

Η Ελλάδα θα επανέλθει στην ανάπτυξη, κυρίως μέσω της επαναφοράς της εμπιστοσύνης, δήλωσε ο αρμόδιος Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί τονίζοντας ότι προσδοκά επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος.
Δεν έγινε γνωστό αν προσδοκά και ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος, αμήν.

Το ζήτημα του χρέους και της σχετικής κουβέντας που αναμένεται να ανοίξει, μετά την υιοθέτηση του νέου πακέτου, αναμένεται να είναι το «καρότο».

Το ζήτημα είναι ότι για ακόμη μία φορά θα αποδεχτούμε με “ανακούφιση” ακόμη ένα Μνημόνιο, το οποίο απαιτεί νέες θυσίες.
Μήπως αυτό δεν είναι πάντα το ζητούμενο;

Ακόμη κι αν η ελληνική οικονομία πέσει από κάποιο ύψος από τη “γέφυρα” των επερχόμενων δύο Μνημονίων θα γλιτώσει με ελαφριά ύφεση.

“Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος”

Ανασφάλεια σε όλους (και άρα νόημα στη ζωή) προσφέρει το νέο Ασφαλιστικό