Πριν την προσέγγιση των διαταραχών του λόγου θα πρέπει πρώτα να οριοθετηθεί η περιοχή του σχετικού επιστημονικού πεδίου. Τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται όλο και πιο συχνά το ερώτημα κατά πόσο η λογοθεραπεία αποτελεί αυτόνομη επιστήμη ή τμήμα κάποιας άλλης επιστήμης. Αναζητώντας λοιπόν την ονομασία της επιστήμης θα πρέπει να εξηγηθούν οι λέξεις από τις οποίες αποτελούνται οι ονομασίες:«θεραπεία» και «παθολογία».

Η θεραπεία ως έννοια αφορά τα μέτρα που λαμβάνονται στο πλαίσιο ενός ιατρικού περιστατικού . Η παθολογία είναι μια σύνθετη λέξη που αφορά την μελέτη και την διάγνωση μιας πάθησης αφενός, αλλά και την επιστήμη των παθήσεων . Η αγωγή αποτελεί έναν πολύ ευρύ όρο, ο οποίος αφορά την τις ενέργειες ενός ειδικού για την ανάπτυξη της σωματικής, ψυχικής, κοινωνικής και αισθητικής πλευράς της προσωπικότητας ενός άλλου ανθρώπου με σκοπό την ένταξη του δεύτερου στο φυσιολογικό ανθρώπινο περιβάλλον.Η εκπαίδευση και η διδασκαλία αφορούν την αγωγή, αλλά με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο και σε συγκεκριμένο αντικείμενο.

Όμως ο λόγος δεν αφορά ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, δεν αποτελεί μια καθορισμένη ικανότητα του ανθρώπου, που σε περίπτωση αδυναμίας μπορούμε απλά να την εκπαιδεύσουμε, είναι ένα πολύπλοκο φαινόμενο που περιλαμβάνει πολλές επιμέρους δεξιότητες, οι οποίες συχνά αποκαθίστανται με διαφορετικό τρόπο.

Ο όρος «λογοθεραπεία» δεν καλύπτει απόλυτα το εύρος την επιστήμης. Οι λέξεις λόγος και θεραπεία ενωμένες αφορούν την ύπαρξη μιας ή περισσοτέρων μεθόδων αποκατάστασης του λόγου, περικλείοντας όλες τις πιθανές περιπτώσεις προβλημάτων στα διάφορα επίπεδα της ανώτερης αυτής λειτουργίας του ανθρώπου. Κατ’ αυτή την έννοια ο όρος λογοθεραπεία αφορά απόλυτα την πρακτική εφαρμογή των προγραμμάτων αντιμετώπισης των διαταραχών, ενώ πολλες φορές ως όρος συμπεριλαμβάνει και τη θεωρητική μελέτη και ανάλυση του επιστημονικού πεδίου, τουλάχιστον των εμφανών όψεων αυτού.

Με τον όρο «λογοπαθολογία», ο οποίος αποτελείται από τις λέξεις λόγος και παθολογία, εννοείται η μελέτη και έρευνα της επικοινωνίας, του λόγου, της ομιλίας, της φωνής και της κατάποσης – μάσησης και της αποκατάστασης των διαταραχών τους.

Άρα, ίσως πιο εύστοχος όρος για την απόδοση της επιστήμης του λόγου είναι ο όρος λογοπαθολογία.  Λογοπαθολογία είναι η ονομασία του πεδίου, υπό αυτό το αυστηρά οριοθετημένο πλαίσιο, ενώ λογοθεραπεία η πρακτική εφαρμογή της.

Στη λογοθεραπεία βελτιώνονται ικανότητες που κάποιοι άνθρωποι αποκτούν χωρίς βοήθεια. Γίνεται λοιπόν λόγος για θεραπεία και άρα αποκατάσταση. Συγγενή επιστημονικά πεδία, τουλάχιστον ως προς τον τρόπο παρέμβασης είναι η φυσιοθεραπεία, ενώ ως προς το αντικείμενο η εργοθεραπεία και οι νευροεπιστήμες.

Η Λογοθεραπεία στον ευρύ και πιο διαδεδομένο ορισμό της είναι ο επιστημονικός κλάδος, ο οποίος ασχολείται με την επιστημονική μελέτη, τηνπρόληψη, την πρόγνωση, τη διάγνωση, την αποκατάσταση του λόγου, της ομιλίας, της φωνής, ης σίτισης και κατάποσης, της επικοινωνίας σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες.

Η συζητηση για τις ονομασίες και τις εξειδικεύσεις είναι ατέρμονη και τα όρια των επιστημονικών πεδίων πολλές φορές δυσδιάκριτα.