Έφτασε η Πανσέληνος του Ιουλίου και πλήθος φωτογράφων ερασιτεχνών τε και επαγγελματιών θα στηθούν στο λιόγερμα να απαθανατίσουν τη στιγμή του φεγγαριού που θα αναδύεται από τη θάλασσα, από αρχαία μνημεία, από το ξενοδοχείο ή το νησί που πρέπει να διαφημιστεί.

Έχει κι άλλες ονομασίες, όπως “Πανσέληνος του Κεραυνού” και τη χρησιμοποιούν όσοι βλέπουν διαρκώς τον “Κεραυνό” Μακουίν.

“Πανσέληνος του Σανού” λεγόταν το 2015 όταν (τέτοιες μέρες πριν επτά χρόνια) χτυπήσαμε μια τρίτη και τρίπατη Μνημονιάρα, τότε που υπήρχε η εξής παρανόηση: πήραμε τα βουνά για να επιβιώσουμε, όχι για να κάνουμε αντάρτικο.

Διαβάζουμε πως τη λένε και “Πανσέληνο του Υδρόμελου”, ένας θεός ξέρει γιατί και δε μας το λέει. Πανσέληνος του υδροηλεκτρικού αξίζει να την πούμε, μιας και το ξανθό γένος κλείνει τη βάνα και από αέρια θα μείνουμε με αυτά της φύσης μας, φυσικά και φυσιολογικά.

And the winner is: η επικρατέστερη ονομασία για την πανσέληνο- τούμπανο του Ιουλίου είναι η “Πανσέληνος του Ελαφιού”, καθώς (σύμφωνα με το copy paste που κάθε σοβαρό site κάνει) κάθε χρόνο τέτοια εποχή, τα νέα κέρατα των αρσενικών ελαφιών άρχιζαν να βγαίνουν από το μέτωπό τους, “καλυμμένα” με βελούδινo και απαλό τρίχωμα.

Κανείς όμως δεν είδε το συμβολισμό. Για να τσεκάρεις αν ισχύει όντως θα πρέπει να ανέβεις Πάρνηθα να βρεις τα ελαφάκια, άσε που θα βαρεθείς, θα πεινάσεις και θα πας στο Καζίνο για μία γαστριμαργική περιπέτεια στα 1.055 υψόμετρο και μετά θα ρίξεις και μια μπιλιά, θα δοκιμάσεις την τύχη σου, θα βρεις  ένα αποκούμπι στην τσόχα.

Ο συμβολισμός λοιπόν είναι πως είναι η Πανσέληνος του Κερατά (καλύτερα να τον πούμε έτσι τώρα, παρά μετά).

Και μην πάει ο νους σας σε πολιτικά πρόσωπα, η εμετική φήμη κράτησε μόνο για μέρα.

Ο Ιούλιος σε όλα τα ζώδια φέρνει μετακινήσεις. Προς προορισμούς διακοπών, ολιγοήμερων και πιο μόνιμων, για προορισμούς έκτακτης εργασίας, έχει πολύ πήγαινε- έλα και πάρε δώσε.

Και μετά από τριάντα μήνες ημι-καραντίνας ήλθε η ώρα της “καραμπίνας”.

Βουρ στον πατσά και μια ζωή την έχομε και ας πάει και το παλιάμπελο.

Ναι κυρίες και κύριοι, η Πανσέληνος είναι του “κερατά” (ή της κερατούκλας ανάλογα). Απαραίτητη προϋπόθεση να βρεθεί το κατάλληλο “ελάφι”.

Αλλά μην άγχεσθε με τις συνέπειες, τις μικροαστικές τύψεις, τις λούμπεν ενοχές και τα λοιπά συμπαραμαρτούντα, διότι όπως λέει ο σοφός λαός “άμα μάθει ο κερατάς την τέχνη του κεράτου, μέλι και γάλα γίνεται με την νοικοκυρά του”.