Λουίτζι Πιραντέλλο

Έμενα κάποια φορά σ’ ενός γιατρού. Δεξιός ο άνθρωπος, αλλά δε γούσταρε και τους εθνοσωτήρες. Ήξερε ότι ήμουνα κομμουνιστής, και κάθε βράδυ που έβγαινα για δουλειά, γέμιζε από αισιοδοξία. Ε, κάποτε κανονίστηκε μια γιάφκα, και το βράδυ που θα ’φευγα από το σπίτι του, σαν αποχαιρετιστήριο, κατεβάσαμε κάνα δυο ουίσκι.

“Νίκησες, κι εγώ υποκύπτω. Αλλά από δω και πέρα είσαι κι εσύ νεκρός -νεκρός για τον κόσμο, για το Θεό και για την ελπίδα! Υπήρχες σ’ εμένα -και με το θάνατό μου, κοίταξε σ’ αυτό τ’ ομοίωμα, που είναι το δικό σου, πόσο ανεπανόρθωτα έχεις δολοφονήσει τον εαυτό σου!”

Κώστας Καρυωτάκης
Από την τελευταία του συλλογή, Ελεγεία και Σάτιρες, 1927

Ουμπέρτο Έκο

“ΟΛΑ ΤΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΙΚΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΙΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ”

Αν οι άνθρωποι που διευθύνουν χρειάζονται πολλούς νοικοκυραίους εμείς χρειαζόμαστε μερικές ταραγμένες ψυχές. Μα την αλήθεια, δεν βλέπουμε σε τι θα χρησιμεύει αυτός ο τόπος, αν πρόκειται να σβήσουν ολότελα το θείον πυρ;

Τάσος Λειβαδίτης

Ανδρέας Λασκαράτος