Στην αρχή έφταιγαν οι πιστοί χριστιανοί που πήγαν στους Άγιους Τόπους, μετά οι φραγκάτοι με τα πάρτυ και τα ταξίδια στα Λονδίνα και αλλού, μετά οι μετανάστες στις δομές, έπειτα οι Ρομά, ίσως ήλθε η ώρα του μικροαστού με το μπανάκι του,να ακούσει τα σχολιανά του
“Ποτέ μη σταματάς τον εχθρό σου όταν κάνει λάθος.”
Αθώα η νυχτερίδα, που κηρύχθηκε ένοχη σε κάθε λοιμωξιολογίας ημερίδα;
Θύμα πλεκτάνης ο παγκολίνος του λοχαγού Μπορέλι;
ναρκοβαρόνοι χωρίς καμία αναστολή, μισθοφόροι για την καταστολή, απαγωγή από αυτούς που φορούν στολή.
Λίγες μέρες έχουμε μόνο να “κάψουμε” και μετά θα ξαναγυρίσουμε με φόρα στο “περιττό” & στο “αλατοπίπερο” του βίου
Διαβάστε το αποκλειστικό και δε θα ρωτήσετε ξανά πότε θα ανοίξουν τα κομμωτήρια ή τα Δημοτικά.
Και κυρίως μην αναρωτηθεί κανείς μετά χωρίς Χαρδαλιά τι θα κάνουμε. Ο άνθρωπος αυτός ήταν μια κάποια λύσις.
Voucher στους καπνιστές
Ελευθερία, 1945
Συμπονετικός, μας νοιάζεται, μας έχει στο νου του. Μέχρι και οδό ή πλατεία μπορεί να του αφιερώσουμε κάποτε.
Να μην είμαστε αχάριστοι με τους σωτήρες. Που πήραν και τη δόξα κάποιων εγχώριων φανατικών των Μνημονίων…
Κίνητρα για λιγότερες και μικρότερες μετακινήσεις
