Πρόθεση της Κυβέρνησης  είναι να λειτουργήσει το φράγμα της Μεσοχώρας, δήλωσε η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη.

Όπως είναι ήδη γνωσό από τις αρχές του χρόνου, πρόθεση της Κυβέρνησης είναι να μπει οριστικό τέλος στα «νεκρά» από πενταετίας σχέδια εκτροπής του Αχελώου. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος. έχει εξηγήσει ότι  το φράγμα της Μεσοχώρας θα λειτουργήσει ως υδροηλεκτρικό έργο, αποσυνδεδεμένο από τα έργα της εκτροπής. Μάλιστα έχει δοθεί εντολή στη ΔΕΗ να προχωρήσει άμεσα τις μελέτες για τη λειτουργία του φράγματος και την «επέκταση» του κατακλυζόμενου χωριού Μεσοχώρα. Επιπλέον, κατά την αναθεώρηση των διαχειριστικών σχεδίων των υδάτων της χώρας θα απαλειφθεί οποιαδήποτε αναφορά στην εκτροπή.

Ενδιαφέρον έχει η ανακοίνωση του τμήματος Οικολογίας του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το φράγμα (2/10/2015):

“Στην πραγματικότητα η «αυτόνομη» προώθηση του φράγματος της Μεσοχώρας, δεν αναμένεται να λύσει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα πλην ίσως των απαιτήσεων κερδοφορίας των κάθε είδους εργολάβων (αυτών δηλαδή που θα αγοράσουν “κοψοχρονιά” τον ΥΗΣ Μεσοχώρας, όπως και άλλους πέντε που ήδη είναι προς πώληση μαζί με την ΔΕΗ, αν τελικά αυτό δεν αποφευχθεί). Αντίθετα, θα επιφέρει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις, περιβαλλοντικές, κοινωνικές, αλλά και οικονομικές στο παρόν και στο μέλλον, επιπτώσεις που έχουν αναδειχθεί με επάρκεια στο δημόσιο διάλογο τόσων χρόνων με σημαντικότερη αυτή του κατακλυσμού κατοικημένων περιοχών χωρίς να δίνεται από την μελέτη βιώσιμη και αποδεκτή από τους κατοίκους λύση.

5.    Ο Αχελώος αριθμεί ήδη τα φράγματα Κρεμαστών, Καστρακίου, Στράτου και Ταυρωπού και με τα προσεχώς σχεδιαζόμενα Μεσοχώρας και Συκιάς, παύει να είναι πλέον ποτάμι και μετατρέπεται σε ένα εγκιβωτισμένο σύμπλεγμα τεχνητών λιμνών. Τα φράγματα αυτά είναι συνυφασμένα με αφανισμό χωριών και μνημείων, ερήμωση, εγκατάλειψη, αύξηση σεισμικότητας, που όχι μόνο δεν συμβάλουν στην ανάπτυξη της περιοχής αλλά αντίθετα τις μετατρέπουν βαθμιαία σε ακατοίκητες.

6.    Η διαχείριση τόσο μεγάλων και σύνθετων έργων πολλαπλού σκοπού πρέπει να γίνεται με έναν κεντρικό σχεδιασμό και ευθύνη και δεν μπορεί να εκχωρείται σε ιδιωτικές εταιρείες που βασικό στόχο έχουν την αέναη αύξηση των κερδών τους και όχι την ασφάλεια των κατοίκων και του ενεργειακού συστήματος και σε καμία περίπτωση βέβαια, την προστασία και την ισορροπία του περιβάλλοντος.

7.    Τα μεγάλα φράγματα με τους γιγάντιους ταμιευτήρες , εντάσσονται στο άγριο καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης , που δεν ενδιαφέρεται ούτε για τη διατήρηση των φυσικών πόρων ούτε για τα δικαιώματα των σημερινών και των μελλοντικών γενεών. Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι στον αντίποδα αυτής της λογικής. Για τον ΣΥΡΙΖΑ το νερό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με την τήρηση αυστηρών προϋποθέσεων και ειδικότερα στο πλαίσιο της συνολικής πολιτικής μας για τις Α.Π.Ε., η οποία δεν είναι συμβατή με μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα. Συγκεκριμένα, η κατασκευή υδροηλεκτρικών έργων πρέπει να συναρτάται άμεσα και αποκλειστικά με την ικανοποίηση των ενεργειακών αναγκών της περιοχής έτσι ώστε να συμβάλει στην ανάπτυξη του τόπου και όχι με το καπιταλιστικό κέρδος.

Σε κάθε περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει, στα πλαίσια υλοποίησης του προγράμματος του, να συζητήσει με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, κυρίως με τις τοπικές κοινωνίες και τους χρήστες, τόσο το ενεργειακό μας μοντέλο όσο και το πρόγραμμα παραγωγικής και οικονομικής ανασυγκρότησης που θα μας βγάλει από την οικονομική και κοινωνική κρίση, βάζοντας στο επίκεντρο τις ανάγκες των πολλών, με ταυτόχρονη μέριμνα για την αειφορία και την διατήρηση της περιβαλλοντικής ισορροπίας”.

Αν αντιλαμβανόμαστε ορθά από την παραπάνω συλλογιστική, το έργο θα βρει μπροστά του σφοδρές αντιδράσεις.

Οι συνειρμοί με την αλησμόνητη διαρκή εξαγγελία του Ανδρέα Παπανδρέου για “εκτροπή του Αχελώου” είναι αναπόφευκτοι.