μία διαταραχή που δεν έχει επίσημα αναγνωριστεί ως ιατρική πάθηση

Η επιλογή αδύναμων «στόχων» αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας

«αν αρρωστήσω εγώ ή κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο από κορωνοϊό (για παράδειγμα), τι θα συμβεί, θα υπάρξουν επιπλοκές, θα κινδυνεύσει η ζωή μου ;

Γυναίκες παιδοκτόνοι: Στην πλειοψηφία τους είναι ανύπαντρες, με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και απουσία ιστορικού προηγούμενων ποινικών αδικημάτων

Οι βίαιοι εγκληματίες πραγματώνουν φαντασιώσεις στα θύματά τους: οι παρορμήσεις δεν είναι εφικτό να κατασταλούν εφόσον εμπεριέχουν την άντληση ικανοποίησης από τον πόνο και τον εξευτελισμό των θυμάτων.

όσο μικρότερο ηλικιακά είναι το παιδί τόσο αυξάνεται κλιμακωτά ο κίνδυνος τέλεσης της πράξης

Η επίγνωση σπάει τον φαύλο κύκλο. Με τον χρόνο, αποδυναμώνεται η πεποίθηση ότι οι καταστάσεις που έχει να αντιμετωπίσει το άτομο στην καθημερινότητα του απαιτούν μια διαρκή προσπάθεια και άμυνα για να προστατευτεί.

Το άτομο που είναι αναποφάσιστο κυριεύεται από άγχος και ανησυχία καθώς δεν ανέχεται την πιθανότητα του λάθους. Φοβάται δηλαδή ότι το σφάλμα θα είναι σοβαρό, θα του καταλογιστεί και δεν θα μπορέσει να το διαχειριστεί.